Şebnem Şirin cinayeti Türkiye'yi sarsmıştı! Acılı anne konuştu: Olaydan 1 gün önce kızıma sordum...
Son dakika haberine göre: Denizli’de, erkek arkadaşı Furkan Zıbıncı tarafından katledilen Şebnem Şirin'in acılı annesi Pervin Tokat, konuştu. Tokat, "Kadın cinayetlerinin son bulması için yürüyüşlere katıldım. Ama kendi kızımı, çiçeğimi kurtaramadım" dedi.
- Denizli
- Giriş Tarihi: 30 Ekim 2021 08:41
Denizli'de Furkan Zıbıncı (25) tarafından öldürülen, 25 yaşındaki gıda mühendisi Şebnem Şirin'in acılı annesi Pervin Tokat, kadın cinayetlerinin artık son bulmasını istedi. SABAH'a konuşan acılı anne, "Başka Şebnem'ler gitmesin. Benim çiçeğim soldu. Başka çiçekler solmasın. Bu dilekleri yüzlerce kez diledim. Kadın cinayetlerinin son bulması için yürüyüşlere, adliye önündeki eylemlere katıldım. Ama kendi kızımı, çiçeğimi kurtaramadım. Benim çiçeğim soldu. Başka çiçekler solmasın.
Böyle bir şey olacağı aklımın ucundan bile geçmemişti. Kimse 'Bizim başımıza gelmez, biz yanmayız' demesin. Katil içimizden biri de olabiliyor. Anne-babalar çok dikkatli olsun. Katilin en ağır cezayı almasını istiyorum. Türk adaletine sonuna kadar güveniyorum. Kızımın kanı yerde kalmasın" dedi.
'HAYALLERİ VARDI'
Kızının hayalleri olduğunu anlatan anne Tokat, "Bu yıl gıda mühendisi olmuştu. Çalışmaya başlayacaktı. Olaydan bir gün önce, 'Erkek arkadaşın var mı?' diye sordum. 'Yok anne. Artık işime odaklanacağım. Kariyer yapacağım. Uzun bir süre hayatımda kimseyi düşünmüyorum' dedi. Birlikte yaşıyoruz. Kızım asla benden bir şey saklamaz.
Hayatında biri olsaydı mutlaka bana anlatırdı. Bu şahsın kızımın erkek arkadaşı olduğuna inanmıyorum. Katilin söylediklerine kargalar bile güler. Kendini aklamaya çalışıyor. Kızım babasının da prensesiydi. Babası ile ayrıydık ama bir aradaydık" diye konuştu.
'NEFESİMİ KESTİLER'
Anne Tokat, sözlerine şöyle devam etti: "Kızımla birlikte halk oyunları kursuna yazılmıştık. Misket, roman, zeybek öğrenecektik. Ama kısmet olmadı. Olay günü saat 21.00'e kadar beraberdik. Arkadaş grubuyla bir mekana gidecekti. Birlikte salsa kursuna yazılacaklardı. Buluştuğu arkadaşlarının hepsini tanıyordum. Tanımadıklarımla asla göndermem. Çünkü babasından bana emanet.
Kızım lisanslı sporcuydu. Yüzmede 20 madalyası, keman sertifikaları vardı. Çok merhametliydi. Sokak hayvanlarını da çok severdi. Maaşımın yarısını mahalledeki kedilere mama almak için harcardı. Yolda yürürken karınca görse, basılmasın diye alır yol kenarına koyardı. Nefesimi kestiler. Hayatımı soldurdular."