İzmir'in Balçova ilçesinde yaşayan Osman ve Nurgül Özkan çiftinin çocukları Kardelen'e 9 yaşında genetik Friedreich ataksisi hastalığı teşhisi konuldu. Hastane odasında derslerine çalışan Kardelen Özkan, tam burslu özel bir koleji kazandı ve hem ortaokulu hem de liseyi birincilikle bitirdi. Özkan'ın aklında üniversitede biyomühendislik okumak vardı. Friedreich ataksisinin henüz bir çaresinin olmadığını bilen Kardelen Özkan, sadece kendisi değil aynı hastalığın pençesine düşenler için de savaşmak istedi.
'BİLİMSEL PROJELER YÜRÜTÜYOR'
Hayalini kurduğu İzmir Yüksek Teknoloji Enstitüsü Biyomühendislik Bölümünü geçen yıl kazanan Özkan, ilk yılında dersine giren Biyomühendislik Bölümü Dr. Öğretim Üyesi Arzu Uyar'a hastalığından bahsetti ve bu konuda araştırma yapmak istediğini anlattı. Uyar ile laboratuvar ortamında çalışmalara başlayan Özkan, hastalığının nedeni ve tedavi şekilleri üzerine projeler yürütüyor. Kardelen Özkan, hareket etmekte güçlük çekmesi nedeniyle öğrenci yurdunda annesiyle birlikte yaşıyor.
RAHATSIZLIĞINA TESLİM OLMADI
Hastalığının 9 yaşında kalp rahatsızlığıyla başladığını anlatan Özkan, "Normalde herhangi bir şikayetim yoktu hatta halk oyunlarına, cimnastiğe gidiyordum. Önce kalple başladı, daha sonrasında hafif hafif denge kaybı oldu. Hem kendi hastalığımla hem de başka çocukların başka insanların hastalığıyla da ilgili farkındalık yaratmak gibi bir hedefim var. Bilimsel ve akademik kısmında da araştırmalar yapmak istiyorum." dedi. Özkan, hastalığının bilinen bir tedavisinin olmadığını ancak yavaşlatan ilaçların kullanıldığını belirtti. Özkan, şöyle devam etti: "Kendi hastalığımla ilgili araştırmalar yapıyorum. Hocamla protein modellemesi ve olası ilaç üzerine çalışıyoruz. Kendi hastalığımla ilgili çalışmalarıma devam etmek istiyorum. İlaç çalışmalarına da destek olmak istiyorum. "
Annesinin yardımıyla okula gidip gelen Özkan, bu genetik hastalığın tedavi yöntemlerini aramaktan asla vazgeçmiyor.
"KARDELEN'İN MÜCADELESİ"
ANNE Nurgül Özkan da yürümekte zorlanan kızının yanından hiç ayrılmadığını söyledi. Yurtta birlikte yaşamaya başladıklarını ifade eden anne Özkan, "Beraber yurttan çıkıyoruz, dersliğine götürüyorum. Dersi bittikten sonra tekrar beni arıyor, gidip alıyorum. Kızım 9 yaşında rahatsızlandı ama mücadelesini hiçbir zaman bırakmadı, hep savaştı. 9 yaşından bu yana 'kendi hastalığımı kendim bulacağım, tedavisini gerekirse kendim bulacağım' dedi. Bunun için hep mücadele etti." dedi.
