Sanat eğitimini çıkar kapısı belleyenlere dikkat!

Sanatçı olmak için eğitim almak, izlemek, okumak, istemek veya çok çalışmak yetmez. Hatta çoğu zaman bu meziyetlerin hiçbiri anlam ifade etmez.
Oysa bu süreçlerin tümünden geçerek doktor da olursunuz, mühendis de... Ha, beceriniz ve kendinizi geliştirmeniz, meslekteki başarı düzeyini etkiler sadece. Vasat bir gazeteci de olabilirsiniz, acar bir muhabir de... Ünlü bir genel cerrah ile beceriksiz hekim arasındaki tek fark, birinin daha çok kazanmasıdır. Çünkü unvan, yeni ve iyi olanakların kapısını açar. Ama diğerine de kimse, 'sen bu işi yapamazsın' demez. O da idare eder gider...
***
Gelelim sanata... İşte orada vasata yer yok. Sanatçı olacak kişi, en azından eğitimle biçimlenecek bir yetenekle kuşanmış halde dünyaya gelmek zorunda.
Seçtiği sanat dalının niteliklerini ruhunda, beyninde, duygularında, hatta fiziğinde taşımayan sanatçı gördünüz mü hiç? Gördüyseniz de sonradan o duruma gelmiştir!
İcrasını beğenin ya da beğenmeyin, müzik kulağından yoksun bir kemancıdan söz edebilir misiniz? Ya kalas gibi esneklikten yoksun bir balerinden, çöpten adam bile çizemeyen karikatüristten veya yaratıcı düşünceden yoksun bir heykeltıraştan..?
Kendinizi yırtsanız, o nüve yoksa yoktur. Eğitimle, çalışmayla, ilhamla konmaz insanın üzerine...
***
Aldanmayın sakın, birilerinin sanatı ve sanatçıyı horlamaya kalkışmasına, 'siz kimsiniz' diye küçümseme aymazlığına...
Çağdaş Türk tiyatrosunun kurucusu Muhsin Ertuğrul'u hafife alan ve isteklerine gülen vekillere ne yanıt vermişti Atatürk: "Hepiniz mebus olabilir, hatta baş mebus olabilir ama sanatçı olamazsınız."
Ciddi iştir çünkü... En meşakkatli çabalarınızın karşılığını en asgari seviyede alabildiğiniz, eğitimin ömür boyu sürdüğü ve insanlara en zor beğendirebileceğiniz iştir sanat. Tüm üretimlerinin merceğinde 'güzel'i ortaya çıkarabilme kaygısı yatar. Bu yüzden 'güzel sanatlar fakültesi' vardır ama 'güzel hukuk fakültesi' yoktur.
***
Tüm bunları niye anlatıyorum... Son yıllarda sanat eğitimini, kolay yoldan para kazanma kıvamına getirmeye çalışan sürüyle sahtekar türedi.
Elbette amatör bazdaki uğraşları tenzih ediyorum. Ancak eğitimi, görgüsü, bilgisi yetersiz birtakım insanlar, özellikle oyunculuk, çocuk tiyatrosu, dans, şan, piyano ve diğer enstrümanların eğitimini 'sürümden' kazanç kapısı olarak görmeye başladı.
İnternet ilanları ve sosyal paylaşım sitelerinden de sesini duyurmaktan çekinmeyen bu fırsatçılar, çocuk ve genç yaştaki insanların sanata ilgisini para uğruna iliklerine kadar sömürüyorlar.
İşlerini doğru yapan ve hakkını veren kurum-kuruluşları ayrı tutarak, anne babaları bu konuda dikkatli davranmaları için uyarmak istiyorum.
***
Herkese gitar, keman, piyano çalmayı, dans etmeyi, oyunculuğu öğrettiklerini iddia eden, kursiyerlerini üç aylık eğitimle sahneye çıkarabileceklerini vaat eden 'çıkar' odaklarına itibar etmeyin.
Evet, belki bir şeyler öğretebilirler... Ancak ileride gerçekten sanatçı olabileceği de varsa bunu güçleştirecek yanlış alışkanlıklar kazandırarak...
Sonuçta yetenekli insanları seçmek, doğru bir altyapı oluşturmak, eğitimi sağlam bir kültür temeline oturtmak hem iyi yetiştiricilik ister hem de zaman alır. Bir enstrümanı tutmayı, elini kolunu doğru kullanmayı öğrenmenin bile vakti var. Üç ayda sanatçı olup 5 ayda sahneye çıkılsaydı, kimse güzel sanatlar ya da konservatuarlarda yıllarca dirsek çürütmezdi. Benden söylemesi...