Şehrin sesini dinle sonra ver elini hayat

"Mutluluk zihnimizin dansıdır... Ne olursa olsun, mutluluğunuzun elinizden kayıp gitmesine izin vermeyin.
Daima mutlu kalın ve başkalarına da mutluluk verin."
Kısa adı Brahma Kumaris olan, Meditasyon ve Kişisel Eğitim Derneği'nin bir öğretisi bu...
Bu hayat koşullarında, bu sıkıntıda, bu yaşam mücadelesinde, söylenecek söz mü bu, demeyin. Çünkü biu sözlere, bu öğretilere, bizlere iç yolculuğuna çıkaran bilgeliğe o kadar ihtiyacımız var ki...
Çünkü çok dolu ve gerginiz. Bunu anlamak için, aynı evde ya da işyerinde bulunmazına gerek yok.
Her şey açık ve net olarak ortada...
Sorunlara çok kafamızı takıyor, kendimizi dinlemiyor ve bennimizi eğitmiyoruz.
***
Oysa, iç huzuru olan bir insan bunu çevresine de hissettirir; güler, gülümser, coşturur. Onun gözlerinde bir ışık görürsünüz ve onunla aynı mekanda bulunmak için can atarsınız.
Mutluluk almak zordur ama vermek daha kolay... Bir kucak dolusu sevgidir aslında... Özverili, iç sesi olan, kendisiyle yüzleşebilen insan, çevresine de mutluluk verebilendir.
Üstelik bunun dersi mersi de yok; içinizde hissetmek yeterli... Ancak önce duygularınızı terbiye etmelisiniz.
İnsanları anlamak için "özverili" olmaya çalışmalıyız. Bencillik yerine kucaklamayı benimsemeliyiz.
Bakın, birçok Avrupa ülkesine... Maddi sorunları olsa da, onları kızdıran, öfkelendiren gelişmeler ne kadar çok olursa olsun, kendilerini frenlemeyi bilirler.
Oysa biz hala bu çabanın "f"sinde bile değiliz.
***
Biliyorum, bizim için sabahları hala çok zordur. Yeni bir güne uyanmanın keyini çıkarmak yerine çevremize ve kendimize sürekli zor anlar yaşatırız.
Asık bir surat, kan çanağı gözler, gergin bir beden sabah saatlerinin resmidir çoğu zaman... Çok şükür, karakteri icabı, yaşama pozitif bakan insanlar da var aramızda...
Onların mutluluk enerjisi bize çok şey katıyor.
Dün sabah yine kör karanlıkta uyandığımda, sersemsepeldek yüzümü yakamaya lavoboya yanaştığımda, şehrin sesi geldi kulağıma...
Sessiz, dengeli, davetkardı. Mutluluk vericiydi. İzmir'e özgüydü. İçinde demokrasi, özgürlük ve samimiyşet vardı. Uzaklardaki ezan sesine karışan rüzgar ve yaprağı titreten yağmur damlaları hayatı hissetmeye çağırıyordu beni...
Yaklaşık bir dakika, şehrin sesini dinledim, yüreğimde hissettim.
Ondan sonra ver elini hayat...

GÜNÜN SÖZÜ
Yetenek, sükunet içinde ortaya çıkar.. Karakter ise dünyanın fırtınaları içinde.
Goethe