90'lı yılların sonları. Meslek hayatımın ilk yılları. Altay, Tahir Karapınar, Şanver, Orhan Üstündağ ve Murat Alaçayır'lı kadrosuyla en üst ligde mücadele ediyor. Basın mensupları maç sonrası hem saha içi hem de koridorlarda özgürce çalışıyoruz. Altay'ın üç puanla kapattığı her maç sonrası Alsancak Stadı'nda soyunma odasındayız. Rahmetli Erdoğan Tözge başlıyor, "Şerefli koca bir ülkünün, şerefi namusu hepsinin, şerefli şanlı şen Altay kudretinle kuvvetinle şen Altay. Altay sevil koş atıl oyna semalarda parılda İzmir'in parlak yıldızı duydular şanımızı, yüksel ki sen kararsın ay kudretinle kuvvetinle şen Altay. Elif lam te elif ye, Altay Altay Altay!" Tarihi stat bu nidalarla inliyor. İzmirli hemen her basın mensubunun ezbere bildiği bir marştır bu.
ENERJISI BÜYÜLEDI
Türk futbol tarihine bir çok yıldız kazandıran camia ne yazık ki daha sonraki dönemlerde, ekonomik sıkıntılar, yönetimsel hatalar ve masa başı oyunları yüzünden zor günler yaşadı. 2016 yılında 27 yaşında Altay'ın başkanlık koltuğuna oturan Özgür Ekmekçioğlu'nun ne yapacağı merakla bekleniyordu. Ekmekçioğlu büyük işlere imza attı. İkisi Play-Off olmak üzere üç şampiyonlukla Altay'ı Süper Lig'e taşıdı. Özgür Başkan genç yaşına rağmen kazandığı tecrübelerle Süper Lig'de de bayrağı en güzel şekilde taşıyacaktır. 18 yıl formasını giydiği, futbolcu olarak kupalar kaldırdığı Altay'a uzun yıllar sonra önemli bir sorumluluk alarak döndü Büyük Mustafa. "Kulübüm beni çağırıyor. Maddiyat konuşmam, vakıflara bağış yapılsın" diyerek sahaya inmeden fileleri havalandırdı. Altay ile sahaya çıktığı 5 karşılaşmada 5 galibiyet aldı. Süper Lig hasretine son verdi Denizli. Final düdüğünün ardından Denizli'nin yaşadığı anları tarif edecek kelimeler bulamıyorum. Kariyeri boyuncu büyük başarılara imza atan Denizli'nin sanki ayakları yere basmıyor Olimpiyat Stadı'nın üzerinde uçuyordu. Bu şampiyonluk ona çok ama çok yakıştı.
