Karanlıktan aydınlığa

Tarih 15 Mayıs 2009. Yeni Asır Gazetesi adına Play-Off finallerini takip etmek üzere Ankara'dayız. Normal sezonu beşinci bitiren Altay, altıncı sıradaki Karşıyaka ile birlikte el ele Play-Off'lara kalmış. Büyük Altay'ın yarı finaldeki rakibi ise Kasımpaşa. Eski adıyla Yenikent Asaş Stadı tıklım tıklım dolu. İzmir'den Başkent'e taşınan otobüsleri sayamıyoruz bile. Maç çok güzel bir atmosferde başlıyor. Normal süre ve uzatmalar bitiyor, penaltı atışlarına geçiliyor. Benim gözüm taraftarlarda, sahaya bakamıyorum bile. Zaten sahadaki her şey siyah-beyazlıların yüzlerinden okunuyor. Penaltı atışları bitiyor ve maçı 4-2 kaybeden Altay, final biletini alamadan İzmir'e dönüyor. Karşıyaka da ardından boynu bükük evine dönüyor. Ankara'da kaldığımız o 5 gün boyunca her iki camianın da Süper Lig umudu, heyecanı ve sonrasında gelen hüzünle çöküşüne şahit oldum. Altay taraftarlarının her maçta tribüne astıkları meşhur, "Kabus" yazılı pankart halen gözlerimin önünde. O pankartın üstündeki bir taraftar, gözyaşlarına boğulmuş. Bu kare ertesi gün Yeni Asır Gazetesi'nin Spor Sayfası'nın kapağında yer alırken tüm hikayeyi de özetliyordu aslında.

KÜLLERINDEN DOGDU
Bu tarihten bir yıl sonra Altay yine Play- Off'a kalırken bu kez Süper Lig'i Konyaspor'a kaptırdı. Daha sonra tam bir kabus yılları başladı Altay için. Süper Lig'in kapısından 3. Lig'e kadar gerileyen Altay, Başkan Özgür Ekmekçioğlu'nun göreve gelmesiyle adeta küllerinden doğdu. Altay adım adım 5 yıl içinde Süper Lig'e çıktı. Bu kez tarihler 26 Mayıs 2021'i gösteriyordu. Büyük Mustafa'nın (Denizli) dümene geçmesiyle finale kadar çıkan Altay'ın rakibi bu kez İzmirli rakibi Altınordu'ydu. İstanbul Olimpiyat Stadı'nda son dakikada gelen Paixao'nun golü, 18 yıllık özleme son veriyordu. Altay, büyüklüğünü bir kez daha göstermişti. Büyük Altay, Büyük Mustafası'yla kabus gibi çökmüştü bu kez rakiplerine. İnanıyorum ki siyah-beyazlı bayrak bir daha hiç inmeyecek ait olduğu yerden.