Hata kimde?

Bu haftaki yazımın başlığı on yaşındaki oğlumdan geldi. Bana mesaj mı verdi bilemiyorum ama, eğitimi dert edinenlerin sorması gereken en önemli sorulardan biri de bu olmalı diye düşünüyorum:
Hata kimde?
ÖĞRENMEYEN ÖĞRETMEN
Eğitimi çatışma haline çevirmiş ve kazanan taraf olma mücadelesine girmişsek hatayı çocuklarımızda arayabilir miyiz? Hele de yaptıklarıma değil de söylediklerime uy diyen ebeveyn ya da öğretmensek... Mesela kendimiz kitap okumazken onlardan bekliyorsak, hatta zorluyorsak. Çocuklarımızı suçluluğa boğuyorsak. Değişen nesilin öğrenme yöntemlerini ve öğrencilerin birbirinden farklı mizaçlarını dikkate almadan öğretmeye çalışıyor yani öğrenmeyen öğretmenler isek...
Onların çocuk olduğunu unutuyorsak...
Temel ihtiyaçlarını karşılamazken, aslında kendimizin olan isteklere onları boğuyorsak...
Birey olduklarını, bizden farklı ihtiyaç ve istekleri olabileceğini göz önüne almıyorsak?
Yani çocuğumuzu tanımıyorsak?
Onu tanıyıp saygı ve sevgi göstermiyorsak...
Şartsız koşulsuz, sadece kendisi olduğu için onu sevmiyorsak... Sadece yaradılıştan ve yaradandan gelen özdeğerini göremiyorsak, gösteremiyorsak... Gösteremediğimiz için yıllar sonra bile etkisini hissettirecek travmalara sebep olabileceğimizi bilmiyorsak... Aslında çok basit olan eğitimin temelindeki sevgiden uzaklaşıp, canlarımızın hayatını zorlaştırıyorsak...
Yani önem sıralamasını baştan yanlış yaptıysak... Kendi hayatlarımızda da bunu düzeltemediysek... Kendi karmaşıklaştırdığımız ve anlamsızlaştırdığımız, imaj merkezli yaşamlarımızı örnek olarak sunuyorsak...
KÖKSÜZ, DALSIZ ÇOCUKLAR
Onları kendi büyük ailesinden, nine ve dedelerinin kültüründen koparıyorsak...
Köksüz, dalsız bırakıyorsak... Üstelik bir de genlerinden uzak; eğip büküp yeni kalıplara uydurmaya çalışıyorsak... Potansiyellerinden çok uzaklaşmışsak... Hatta var olan yeteneklerini bizim hedeflerimizle uygun olmadığı için köreltmişsek... Hatırlamamayı seçtiğimiz değerlerin büyük deneyimlerden ve güçlü kaynaklardan geldiğini unutmuşsak...
Hatırlasak da toplumu ayakta tutan ve asıl güç olan bu değerleri önemsemiyorsak...
Aidiyet duygusunu bu yüzden geliştiremiyorsak ve başka toplumlara hayranlığını arttırıyorsak... Yine bu şekilde özgüvenini de zedeliyorsak... Bencilliklerini körüklüyorsak mesela... Sadece kendileri için yaşayan bireyler haline getirdiysek ve bu şekilde yaşamanın insanın tabiatına aykırı olduğunu yadsıyorsak...
PAKET PROGRAMLAR
Biz anne babalar, çocuklarımızın gerçek hayatı yaşamalarına izin vermiyorsak...
Sorun çözmelerine bile fırsat tanımıyorsak...
Onlara sunduğumuz paket programları hayat diye önlerine koyuyor o programın dışına çıkmalarını yasaklıyorsak... Onlar adına karar verip, gerekli müdahaleleri dahi onların yerine biz yapıyorsak... Yani karabasan gibi üstlerine çökmüşsek... Çocuklarımızdan öğrenebileceklerimize odaklanmak yerine, her yeniliği öcüye çevirip, onlarla olan nesil farkı problemini çıkmaza sokuyorsak; Hala sert sıralarda 40 dakika put gibi oturmalarını bekleyen öğretmenlerimiz varsa... Yıllarca okulu sevdiremiyorsa bu öğretmenler... Hata nasıl sizde olabilir çocuğum? Hata bizde...