Nerde bizim o eski Fuarımız?

Namık Kemal Lisesi'nin karşısındaki 26 Ağustos Kapısı'ndan hanımla kolkola Fuar'a girdik. Yanımızda oğlan da var. Her taraf bir ışık hüzmesi, insanlar cıvıl cıvıl. Bambaşka bir heyecan ve zevk içindeyiz. Biraz yürüdük, solda Tariş'in şıra kuyruğu var. E, şıra içmeden geçmek olmaz. Öyle bir serinledik ki, değmeyin gitsin. Konuk ülke pavyonları birbirleriyle adeta yarışta. Pakistan, Lozan'ın girişinde sol tarafı kapmış, sağ taraf da, Mercedes, BMW, Audi ve Volkswagen'leriyle Almanlar gövde gösterisinde. Göl Gazinosu'nda dev bir afiş. Diyor ki: Gönül Yazar, en güzel şarkılarıyla. Fuat Edip Baksı'nın "Bir bahar akşamı rastladım size"sinin mekanı orası. Göl'e uğrayıp, patron Necdet Yazar'a bir merhaba dememek olmaz. Ve karşıda Sovyet Sosyalist Cumhuriyetleri Birliği'nin hem hayranlık uyandıran hem de ürküten ihtişamıyla dev pavyonu. Paraşüt Kulesi'nden atlayanları hayranlıkla izliyoruz. Mogambo'yu bir ara durak yapıp da Saffet Kuyaş'a, "İyi geceler" demek boynumuzun borcu.

MAKARNA MOLASI
Epey yürüdük ya acıkmışız. Hemen Piyale'nin makarnası hazır. Peynir ve domates sosuyla enfes. Ağzımız yana yana mideye indiriyoruz. Baktık şişmişiz, gelsin sodalar, Çeşmeli Hasan'ın gazozları kurtarıcı. Kulvarı geçerken solda bizim Atalay Noyaner'e, sağda da Kübana'ya dostumuz Ali Ulutanır'a bir merhaba sarkıtmak görev icabı. Güller arasından geçiş ve Menekşe Çay Bahçesi. Semaveri yolluyor Bornovalı Nuri (Yalçuk) biz istemeden. Karşıda muazzam programıyla Luna Park. Emel Sayın başta kimler yok ki? Azıcık ilerde Kürt Beşir'in (Öge) Çamlık Senar Gazinosu'nda sürpriz şov: Müzeyyen Senar. Buyrun burdan yakın. Şimdiki Celal Atik Spor Salonu'nun olduğu yerde de Ekici-Över Gazinosu. Dev bir program da onlar sunuyor. İbrahim Tatlıses o zamanlar daha yeni parlıyor, şimdilerin aranılan sanatçısı Mustafa Keser de daha ses sanatçısı bile değil, sazlarla yıldızlara eşlik ediyor.
AYDINLATIYOR
Fuar'ın Basmane Kapısı'nın hemen sağında Manolya. Ve de muhteşem Zeki Müren. "Yine neşe-i muhabbet" ile başlıyor, en yeni şarkılara kadar muhteşem bir repertuvar. Uluslararası İzmir Fuarı tam 1 ay süreyle sadece İzmirlilerin değil, Egelilerin hayatında bir zevk, heyecan ve tat bırakıyor. Meğer rüya görüyormuşum, eski yaşadıklarım geçmiş birer birer önümden. 20 Ağustos bizim için iple çekilen tarihti. Bakanlar gelirdi açılış için, Lozan Meydanı hıncahınç kalabalık. İç turizm patlar, otellerde boş yer kalmazdı. 20 Eylül ise zorunlu olarak sonbaharı bekleyen kumrular gibi veda gününü ifade ediyordu bize istemeden. Vatandaş tam 30 gün bir bayram havası yaşardı İzmir Enternasyonal Fuarı'nda. Her keseye uygun yer vardı. Kimi çay limonata içer, gazinoların çevresinde bedavaya müzik ziyafetlerinin tanığı olurdu. Parası olan da gazinoların en önünden masa ayırtırdı kendine. Dün de 20 Ağustos'tu. Fuar'ın önünden geçtim, in, cin top oynuyor. Bir metal yığını haline gelmiş Behçet Uz'un yarattığı o İzmir'in kalbi muazzam alan. Neymiş efendim, İhtisas Fuar'ı olmuş da, ekonomi kazanıyormuş daa... Hadi canım sende... Biz eski Fuarımızı istiyoruz, özlüyoruz.