Üretken bir yazar: Avram Ventura
Önceki kitapları masamın üstünde duruyordu ki bir yenisi geldi.
Düşünce üreten, düşündüklerini okurlarıyla paylaşan, yazmadan duramayan, popülerliğin dışında kalmaya özen gösteren, sorumlu yurttaş olmanın örneklerini veren bir kentli.. Etki Yayıncılık'ın gözde yazarlarından...
50 yıla yakın bir yazarlık geçmişi olan Karataşlı / Alsancaklı...
Kimisi çiçek yetiştirir, kimisi müziksiz yapamaz, kimileri pul biriktirir, balık tutar ya... Avram Ventura da sözcüklerle boğuşuyor, daha güzel olanın peşinde koşuyor, yazarak aklından geçenleri paylaşıyor, yazarak kendini yaratıyor, yazarak günah çıkarıyor. Sonuçta hep yazıyor, kendini anlatıyor. Öylesine çok seviyor yazmayı...
Yazmak, onda bir aşk hali! (olsa gerek)
En büyük keyfi ne mi?
Kitaplığının karşısında yer alan okuma koltuğuna yaslanıp ayaklarını uzatmak ve raflardaki kitaplara bakarak dalıp gitmek...
Kitaplığına, secdeye vardığı bir sembol gibi bakıyor. Kutsal bir varlık gibi görüyor onu... Baktıkça; Jorge Louis Borges, Montaigne, Bacon, Alain, Andre Maurois, Umberto Eco, Nurullah Ataç, Salah Birsel, Enis Batur, Nermi Uygur, Molier, Dostoyevski, Murathan Mungan, Eugene Ionescu, Andre Gide, Mevlana, Camus, Yunus, Şirazlı Sadi, Aragon, Boudlaire, Özdemir Asaf, Attila İlhan, Stefan Zweig, Christopher Morley, Gülseren Engin, Eduardo Galeano, Goethe, Canetti, Pavese, Somerset Maugham'ı görüyor orada. Kimbilir belki de konuşuyor onlarla.
Daha başka...
Ölümü yenmiş olan dostlarıyla olan ilişkisi onu öyle etkilemiş olmalı ki, o da başlamış onlar gibi olmaya... Yazmaya...
Yatağının başucuna kalemle defter koyar olmuş. Beyninde şimşekler çaktığı zaman, dilinin ucuna bir dize düşer olunca unutmadan yazıya dökmek için...
Düşünen adam - yazan adam derken neyi yazdığını da söylemek gerek tabii ki... Avram Ventura, şiirle başlamış yanılmıyorsak... Yarım asırdır da deneme yazıyor.
Yazarın bu kitabı, deneme türünün karakteristik bir örneği.
Düşünce üreten, düşündüklerini okurlarıyla paylaşan, yazmadan duramayan, popülerliğin dışında kalmaya özen gösteren, sorumlu yurttaş olmanın örneklerini veren bir kentli.. Etki Yayıncılık'ın gözde yazarlarından...
50 yıla yakın bir yazarlık geçmişi olan Karataşlı / Alsancaklı...
Kimisi çiçek yetiştirir, kimisi müziksiz yapamaz, kimileri pul biriktirir, balık tutar ya... Avram Ventura da sözcüklerle boğuşuyor, daha güzel olanın peşinde koşuyor, yazarak aklından geçenleri paylaşıyor, yazarak kendini yaratıyor, yazarak günah çıkarıyor. Sonuçta hep yazıyor, kendini anlatıyor. Öylesine çok seviyor yazmayı...
Yazmak, onda bir aşk hali! (olsa gerek)
En büyük keyfi ne mi?
Kitaplığının karşısında yer alan okuma koltuğuna yaslanıp ayaklarını uzatmak ve raflardaki kitaplara bakarak dalıp gitmek...
Kitaplığına, secdeye vardığı bir sembol gibi bakıyor. Kutsal bir varlık gibi görüyor onu... Baktıkça; Jorge Louis Borges, Montaigne, Bacon, Alain, Andre Maurois, Umberto Eco, Nurullah Ataç, Salah Birsel, Enis Batur, Nermi Uygur, Molier, Dostoyevski, Murathan Mungan, Eugene Ionescu, Andre Gide, Mevlana, Camus, Yunus, Şirazlı Sadi, Aragon, Boudlaire, Özdemir Asaf, Attila İlhan, Stefan Zweig, Christopher Morley, Gülseren Engin, Eduardo Galeano, Goethe, Canetti, Pavese, Somerset Maugham'ı görüyor orada. Kimbilir belki de konuşuyor onlarla.
Daha başka...
Ölümü yenmiş olan dostlarıyla olan ilişkisi onu öyle etkilemiş olmalı ki, o da başlamış onlar gibi olmaya... Yazmaya...
Yatağının başucuna kalemle defter koyar olmuş. Beyninde şimşekler çaktığı zaman, dilinin ucuna bir dize düşer olunca unutmadan yazıya dökmek için...
Düşünen adam - yazan adam derken neyi yazdığını da söylemek gerek tabii ki... Avram Ventura, şiirle başlamış yanılmıyorsak... Yarım asırdır da deneme yazıyor.
Yazarın bu kitabı, deneme türünün karakteristik bir örneği.
İzmirli gazeteciye Münih'te CHP boykotu
CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu bu günlerde "basına özgürlük" kelimesini ağzından düşürmezken İzmirli gazeteci Deniz Gezginci, Almanya'nın Münih şehrindeki CHP Münih Birliği ofisinden kovuldu.
Geçtiğimiz aylarda yazdığı "Buçuklu Semtin Hergele Çocukları" kitabıyla Karşıyakalı taraftarların, yöneticilerin, sporcuların, gazetecilerin anılarına yer veren Deniz Gezginci, Münih'te CHP Münih Birliği'nin düzenlediği kahvaltıya katıldı. Münih'te kurduğu haber portalında CHP Münih Birliği ile ilgili olumsuz haberler yaptığı gerekçesi ile Başkan Sevgi Fırat tarafından "Siz ne yapmaya çalışıyorsunuz?" diyerek eleştirildi. Ortamın gerilmesi üzerine Disiplin Kurulu Başkanı Aziz Yamak olaya müdahil oldu.
Gezginci kovulma olayını şöyle anlattı: "Disiplin Kurulu Başkanı Aziz Yamak (İki saattir konuştuklarınızı dinliyorum) diyerek bana bağırmaya başladı. Başkan Sevgi Fırat'ın sandalyeden kalkıp gitmesi üzerine ise bana dönüp; (Sen ne bekliyorsun kardeşim bak başkanımız gitti) dedi. Ben de, (yani benim de mi gitmem gerekiyor?) diye sorduğumda alaycı bir tavırla (Öyle...) Eee yani cevabını aldım.)... Yani (Bu kovulduğum anlamına mı geliyor?) diye sordum. Daha önce hiçbir yerden kovulmadığım için bunu gerçekten öğrenmek istemiştim. Aziz Yamak'ın cevabı (Ne yani polis mi çağıralım?) oldu".
Günün fıkrası: Mutluluk
Temel'e sordular: "Dünyanın en mutlu insanı kimdir?" Temel'den cevap: "Adam babamudur. Onun kaynanası yoktur da..."
CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu bu günlerde "basına özgürlük" kelimesini ağzından düşürmezken İzmirli gazeteci Deniz Gezginci, Almanya'nın Münih şehrindeki CHP Münih Birliği ofisinden kovuldu.
Geçtiğimiz aylarda yazdığı "Buçuklu Semtin Hergele Çocukları" kitabıyla Karşıyakalı taraftarların, yöneticilerin, sporcuların, gazetecilerin anılarına yer veren Deniz Gezginci, Münih'te CHP Münih Birliği'nin düzenlediği kahvaltıya katıldı. Münih'te kurduğu haber portalında CHP Münih Birliği ile ilgili olumsuz haberler yaptığı gerekçesi ile Başkan Sevgi Fırat tarafından "Siz ne yapmaya çalışıyorsunuz?" diyerek eleştirildi. Ortamın gerilmesi üzerine Disiplin Kurulu Başkanı Aziz Yamak olaya müdahil oldu.
Gezginci kovulma olayını şöyle anlattı: "Disiplin Kurulu Başkanı Aziz Yamak (İki saattir konuştuklarınızı dinliyorum) diyerek bana bağırmaya başladı. Başkan Sevgi Fırat'ın sandalyeden kalkıp gitmesi üzerine ise bana dönüp; (Sen ne bekliyorsun kardeşim bak başkanımız gitti) dedi. Ben de, (yani benim de mi gitmem gerekiyor?) diye sorduğumda alaycı bir tavırla (Öyle...) Eee yani cevabını aldım.)... Yani (Bu kovulduğum anlamına mı geliyor?) diye sordum. Daha önce hiçbir yerden kovulmadığım için bunu gerçekten öğrenmek istemiştim. Aziz Yamak'ın cevabı (Ne yani polis mi çağıralım?) oldu".
Günün fıkrası: Mutluluk
Temel'e sordular: "Dünyanın en mutlu insanı kimdir?" Temel'den cevap: "Adam babamudur. Onun kaynanası yoktur da..."
Yasal Uyarı: Yayınlanan köşe yazısı/haberin tüm hakları Turkuvaz Medya Grubu’na aittir. Kaynak gösterilse veya habere aktif link verilse dahi köşe yazısı/haberin tamamı ya da bir bölümü kesinlikle kullanılamaz.
Ayrıntılar için lütfen tıklayın.
Ayrıntılar için lütfen tıklayın.