Polis Özel Harekat yeniden göreve
Ordumuzda kişilerin inisiyatiflerini aşan bir "sistemik arıza"nın olduğunu görmek gerekiyor. Çok kolay av oluyor bizim askerimiz. Çok kolay pusu yiyor. Çok fazla şehit veriyoruz.
Bu normal mi? Hepsinden önemlisi PKK'lı katil, bizim komandodan korkmuyor!..Niye?..
Bizim komandomuz teröristin içinde niye korku uyandırmıyor? Askerimizin caydırıcılığını sıfırlayan şey nedir? Bu soruları sormaya, cevaplarını bulmaya mecburuz.
***
Yıl 1994'dü. Güneydoğu'nun bütün illerinde bir siyasi alan araştırması yönetmiştim.
Terörün en civcivli zamanıydı. Seyahatim süresince bir husus çok dikkatimi çekmişti. Terörle mücadele ortamında PKK, Polis Özel Harekat Timleri'nden korkuyordu. Korku ne kelime, "Özel Harekat" adının geçtiği her yerde kuyruğu tutuşmuş it gibi kaçıyordu PKK. Güneydoğu'da anket çalışması yaparken kaldığım Şırnak Polis Evi'nde polis telsizlerinden kendi kulaklarımla duydum. PKK liderleri adamlarına üstüne basa basa talimat veriyorlar ve şunları söylüyorlardı:
" Aman Özal Harekat'tan uzak durun, adamların şakası yok!, Azrail gibi can alıyor bu herifler."
***
Peki, PKK Özel Harekattan niye korkuyordu? Çünkü Özel Harekat pusu yemiyordu. Çatışmaya girdiği vakit PKK'lı için kurtuluş yoktu. PKK biliyordu ki, bir Özel Harekatçı şehit olursa, kendisinden en az 10 tane can alınır. Nitekim, 15 Temmuz günü, yani Silvan'da 13 şehit verdiğimiz günün akşamı Siirt'te bir polis baş komiseri şehit edildi. Gencecik bir polisti. Siirt Özel Harekat hemen devreye girdi, sabaha kadar araştırdılar ve PKK'lı katili saklandığı yerde buldular; arkadaşlarının intikamını aldılar. Bunu yaparlarken hukuk devleti en ufak bir hasar görmedi. Maalesef bunları yazmak acı ama bu tür mücadelelerin tabiatında bunlar önemli işte.
***
13 şehidin iç dünyamızda yarattığı en son travma, bizi tekrar nerede hata yaptığımız konusunda ister istemez düşündürtüyor. Bir zamanlar bir Polis Özel Harekat vardı ve PKK'lı terörist için caydırıcı bir fonksiyon yerine getiriyordu. Peki, biz ne yaptık o Özel Harekatı? Kurda kuşa yem ettik! Kifayetsiz muhteris generallerin güç gösterine kurban verdik!
28 Şubat'ta ellerindeki silahları aldık! O kılıç gibi korkusuz adamları suçlu ilan ettik!.. Şimdi şehitlerimize ağlıyoruz...
Daha söylenecek çok laf var da...
Sırası değil!..
Bu normal mi? Hepsinden önemlisi PKK'lı katil, bizim komandodan korkmuyor!..Niye?..
Bizim komandomuz teröristin içinde niye korku uyandırmıyor? Askerimizin caydırıcılığını sıfırlayan şey nedir? Bu soruları sormaya, cevaplarını bulmaya mecburuz.
***
Yıl 1994'dü. Güneydoğu'nun bütün illerinde bir siyasi alan araştırması yönetmiştim.
Terörün en civcivli zamanıydı. Seyahatim süresince bir husus çok dikkatimi çekmişti. Terörle mücadele ortamında PKK, Polis Özel Harekat Timleri'nden korkuyordu. Korku ne kelime, "Özel Harekat" adının geçtiği her yerde kuyruğu tutuşmuş it gibi kaçıyordu PKK. Güneydoğu'da anket çalışması yaparken kaldığım Şırnak Polis Evi'nde polis telsizlerinden kendi kulaklarımla duydum. PKK liderleri adamlarına üstüne basa basa talimat veriyorlar ve şunları söylüyorlardı:
" Aman Özal Harekat'tan uzak durun, adamların şakası yok!, Azrail gibi can alıyor bu herifler."
***
Peki, PKK Özel Harekattan niye korkuyordu? Çünkü Özel Harekat pusu yemiyordu. Çatışmaya girdiği vakit PKK'lı için kurtuluş yoktu. PKK biliyordu ki, bir Özel Harekatçı şehit olursa, kendisinden en az 10 tane can alınır. Nitekim, 15 Temmuz günü, yani Silvan'da 13 şehit verdiğimiz günün akşamı Siirt'te bir polis baş komiseri şehit edildi. Gencecik bir polisti. Siirt Özel Harekat hemen devreye girdi, sabaha kadar araştırdılar ve PKK'lı katili saklandığı yerde buldular; arkadaşlarının intikamını aldılar. Bunu yaparlarken hukuk devleti en ufak bir hasar görmedi. Maalesef bunları yazmak acı ama bu tür mücadelelerin tabiatında bunlar önemli işte.
***
13 şehidin iç dünyamızda yarattığı en son travma, bizi tekrar nerede hata yaptığımız konusunda ister istemez düşündürtüyor. Bir zamanlar bir Polis Özel Harekat vardı ve PKK'lı terörist için caydırıcı bir fonksiyon yerine getiriyordu. Peki, biz ne yaptık o Özel Harekatı? Kurda kuşa yem ettik! Kifayetsiz muhteris generallerin güç gösterine kurban verdik!
28 Şubat'ta ellerindeki silahları aldık! O kılıç gibi korkusuz adamları suçlu ilan ettik!.. Şimdi şehitlerimize ağlıyoruz...
Daha söylenecek çok laf var da...
Sırası değil!..
Yasal Uyarı: Yayınlanan köşe yazısı/haberin tüm hakları Turkuvaz Medya Grubu’na aittir. Kaynak gösterilse veya habere aktif link verilse dahi köşe yazısı/haberin tamamı ya da bir bölümü kesinlikle kullanılamaz.
Ayrıntılar için lütfen tıklayın.
Ayrıntılar için lütfen tıklayın.