Taşralı bir kafadan başka ne beklenir ki...

"Taşra kafalılık" diye bir kavram var ve tam manasıyla dar görüşlülüğün diğer adıdır.
Bu insan tipinin en bariz özelliği açık-gizli genlerine işlemiş bir aşiret kültürüne sahip olmalarıdır. Başarı, kalite, performans gibi rasyonel kriterlerden daha çok kişisel, duygusal, kliantalist ilişkiler geçerlidir tercih ve kararlarında.
Örnek mi istersiniz?
İzmir'de, CHP'de yaşanan şu aday rezaletine bir bakın.
Ne kadar başarılı belediye başkanı varsa ekin biçer gibi biçip geçtiler.
Çünkü CHP genel merkezi taşra kafalı bir belediye başkanının iradesine teslim olmuş durumda.
***
Anlaşılmaz bir durum; bu nasıl bir CHP ki 30 Mart seçimlerinin adaylarını belediyecilik konusunda başarısızlığı tesçilli yeteneksizliği sırıtan bir başkana seçtiriyor?
Başarısız bir Büyükşehir başkanının seçtiği adayın başarılı olacağına dair bir kuralın varlığına mı inanıyorlar yoksa?
Hakan Tartan'ın dediği doğru; "nasıl olsa İzmirli bize oy verecek, o vakit odunu koysak kazanır" diye düşünüyorlar besbelli.
Bir şehre, üstelik özgürlük duygusunun gücüyle övünen bir şehre bu kadar aleni bir saygısızlık nasıl yapılır, ben anlamadım.
Demem ondandır ki, sen bu şehri bir taşralı kafaya yönettirirsen en başta mezbelelik haline gelmiş bir şehirde yaşamaya mahkum olursun; bu da yetmez; başına, başarıya, pırıltıya düşman, geleceğini karartan bir siyaset ağasını musallat edersin!
***
Ya İzmir'i bu siyaset ağalığına mahkum eden CHP genel merkezine ne demek lazım?
Bir lider, hakiki bir genel başkan, bir siyasi akıl, İzmir gibi seçim kazanmaktan daha fazla anlam ifade eden bir şehre bu saygısızlığı nasıl yapar?
Yapmaması gerektiğine göre ve de yaptığına göre, o vakit bu CHP genel merkezinin oy deposu görmek dışında en ufak bir saygısı yok İzmir'e!
Başbakan Erdoğan Kılıçdaroğlu için "genel müdür" deyip duruyordu, biz de karşı çıkıyorduk; haklıymış meğer.
Değerli yazar Hamdi Türkmen şahane formüle etmiş: mealen söylersek, İzmir'e bir "genel müdür" tayin edilmiş o da ilçe adaylarını değil "ilçe müdürlerini" seçiyor.
Tam bir "emir komuta zinciri içinde memurluk" düzeni sizin anlayacağınız.
Giderek daha çok saygı duyduğum ve siyaset sınıfının değerini anlamamasından dolayı da üzüldüğüm Birgül Ayman Güler cesurca olan biteni bir tek kelimeyle ortaya koyuyor: "Şantaj" diyor yaşananlara.
Şantajla elde edilen sonuçlar...
Basit bir soru sorayım:
İzmir böyle mi çağdaş kimliğini koruyacak?
Bu taşra kafasıyla...