Tedirginlikten puana...

Temkinli oynamak adına birçok hamle yapılabilir. Hatta kazanan kadroların bozulmaması bunun en basit açıklaması olabilir. G.Saray adına da Benfica karşısında kazanan kadronun sahaya sürülmesine bu açıdan bakabiliriz. Fakat sarı-kırmızılı ekibin dün sahadaki hali temkinden öte bir şeydi. Şöyle söyleyeyim... İlk 25 dakika Muslera'nın F.Bahçeli oyuncuların ataklarından daha çok kendi oyuncularının pasları sebebiyle topa temas etmesi temkinden daha farklı bir meseleyi işaret ediyor. Adına psikolojik mi dersiniz, futbolcuların üzerinde baskı mı dersiniz, ne derseniz deyin. Ve ilk yarım saatte 54'e 46'lık topla oynama üstünlüğü de daha çok bundan kaynaklanıyor. Kendi yarı alanından çıkmakta zorlanan, çıkamayınca da Muslera'yı arayan bir savunma hattı vardı sahada. Buna karşılık F.Bahçe ilk yarıda gerek soldan, gerek ortadan ve en fazla da sağdan rakibini yıkmak adına daha pozitif bir oyun ortaya koydu. Nitekim böyle bir atakta da Diego'nun golü geldi. Ve G.Saray bu tedirgin görüntüsünden ancak soyunma odasına girdiğinde sıyrıldı. İkinci yarı savunmasında boşluklar bırakma riskini göze olarak daha çok önde gözüken bir takım vardı sahada. Bu çaba ilk yarıya oranla yine çok pozisyona sebebiyet vermese de topu daha iyi kullanmasını bildi. Nitekim F.Bahçe'nin durakladığı bir dönemde de beraberlik golünü buldu. Ancak G.Saray adına tartışılması gereken hamleler var. Mesela oynadığı vakit hatasız görüntüsüyle G.Saray tribünlerinin gönlünü kazanan Denayer'in düşünülmemesi gibi. Ve sakatken Milli Takım kadrosuna bile alınan, hatta sakatlığı geçtikten sonra oyuna girdiği ilk maçta golünü atan Burak Yılmaz'ın yine de kulübede tutulması. Tüm bunların yanısıra iyi oynadığı maçlarda dahi kenara alınan Yasin'in ilk kez çıkmayı hak ediyorken sahada kalması da eklenebilir. Sözün özü, Galatasaray'ın dünkü hali tarihi değiştirmek için zaten yetersizdi. Nitekim oynanan futbolun hakkı ne ise tabelaya da o yansıdı.