68 kuşağı olmanın bir tatlı ayrıcalığı vardır...
Rock, bir başkaldırının müziğiydi. Köşeye sıkıştırılmış bir kuşak vardı. Vietnam Savaşı devam ediyor; 68 kuşağı kendine anlamlı bir dünya yaratmak için barış sloganları atıyor, isyankar baladlar müzik dünyasının en çok dinlenen şarkıları oluyordu. Cici çocuk şablonunu reddedenler, düzene karşı koyanlar gittikçe seslerini yükseltiyorlardı.
Woodstock Festivali, New York'ta 15-17 Ağustos 1969 tarihleri arasında aşk ve barış şarkıları söyleyen 300 binden fazla insanın katılımıyla yapıldı ve bir efsaneye dönüştü. Gözüm gibi saklarım o long-play'i. Jimmy Hendrix'li, Joan Baez'li, Janis Joplin'li, Santana'lı, Joe Cocker'li, The Who'lu, Crosby-Stills-Nash & Young'lı, Jefferson Airplane'li o 33 devirli plağı.
Jetro Tull ve Doors çeşitli gerekçelerle son anda katılmaktan vazgeçmişlerdi festivale. Woodstock müzik tarihinin en önemli hareketlerinden biri olarak kabul edildi ve her on yılda bir (bir de 25'inci yılında) çeşitli etkinliklerle anıldı...
1969'da ben TRT İzmir Radyosunda müzik prodüktörü olarak çalışıyordum. O yıl, Rain(Jose Feliciano), In The Ghetto - Suspicious Minds (Elvis Presley), My Way (Frank Sinatra), All Hung Up In Your Green Eyes (Sandy Posey), Where Do You Go To My Lovely (Peter Sarstedt), Proud Mary (CCR), Ob La Di Ob La Da - Something (Beatles), Too Many Tears (Susan Shirley), Living In The Past (Jettro Tull), In The Year 2525 (Zager and Evans), Spinning Wheel (Blood, Sweat and Tears), Le Meteque (George Mouataki), Ma Che Freddo Fa (Nada), Zingara (Bobby Solo-Iva Zanicchi), Desormais (Charles Aznavour), Aquarius-Let The Sunshine In (Fifth Dimension), Todo Pasara (Matt Monro). Saved By The Bell (Bee Gees), My Cherie Amour (Stevie Wonder), Boxer (Simon and Garfunkel), Je T'aime Moi Non Plus (Jane Birkin-Serge Gainsbourg), Que Je T'aime (Johnny Hallyday), Honky Tonky Woman (Rolling Stones), Leaving On A Jet Plane (Peter, Paul and Mary), Non Credere (Mina), I Want To Live (Aphrodite's Child), La Maritza(Sylvie Vartan), All The Love In The World (Consortium) ve Hair (Cowsills) en çok çaldığımız parçalardı...
Türk popu da, İspanyol Meyhanesi (Timur Selçuk), Boş Sokak (Ajda Pekkan), Benim Bütün Dualarım Seninle (Ertan Anapa), Kızları da Alın Askere (Erkin Koray), Gel Desen Gelemem ki (Yaşar Güvenir/Gönül Yazar), Reyhan (Kamuran Akkor), Kördüğüm (Hümeyra), Ağlama Değmez Hayat-Kağızman (Barış Manço), Duyduk Duymadık Demeyin (Özdemir Erdoğan), Sen Gidince (Alpay) ve Yoh Yoh (Esin Afşar) adlı şarkılarla patlamaya hazırlanıyordu...
Benim ikinci 45'lik plağım "Aşka Özlem" yayınlanmıştı. O günlerde harıl harıl, 68 kuşağının korosuna katılacağım ve 1970'de yayınlanacak protest şarkım "Yeni Bir Dünya İstiyorum"u besteliyordum.
1969 seçimlerini yüzde 46 buçukla yine Süleyman Demirel'in Adalet Partisi kazanıyordu. 37'inci başkan Richard Nixon'ın Amerika Birleşik Devletleri'ne tepkiler gittikçe büyüyordu. Vietnam Savaşı'nda ölen ABD'lilerin sayısı 34 bine yaklaşıyordu. Apollo 11 aracı Ay'a iniyor, Neil Armstrong Ay'a ayak basan ilk insan oluyordu...
Bakın 40 yıllık efsane "Woodstock" bize neler hatırlattı...
Bir de haberimiz var. Woodstock konulu iki film sonbaharda gösterime girecek. Biri Ang Lee'nin "Taking Woodstock"u, diğeri de Beeban Kidron'un yönettiği "Hippie Hippie Shake"...
Bu arada Sony'nin 5 albümlük bir "The Woodstock Experience" serisi çıkardığını da müzikseverlere duyuralım...
