Cezayir kurtuluş savaşı başlamıştı. 29 Temmuz 1961'de karısı Suzy ile birlikte bir gemiyle ülkesi Cezayir'i terkedip Fransa'ya yerleşti. Yolda "Adieu Mon Pays" adlı şarkıyı bestelemişti. "Elveda Ülkem" diyen sanatçının adı Gaston Ghrenassia'ydı, Yahudi asıllıydı ve Fransa'ya yerleşince Enrico Macias adını aldı...
1962'de yaınlanan ilk 45'lik plağında "Adieu Mon Pays"yi seslendirdi. Aynı yıl, "Oh Guitare Guitare", "La Femme De Mon Amis", "L'oriental", "Enfant De Tous Pays" gibi şarkılarıyla da dillerimize dolanıp ortalığı yıktı geçti. Doğu batı sentezi ve oryantal kokan şarkıları Türkiye'de çok beğenilmiş ve plakları kapışılır olmuştu. İzmir'e konsere geldi. Kulüp Sineması'nda yer yerinden oynadı ve hayranı olduğum bu sanatçıdan imzalı bir fotoğraf almayı başardım.
***
O ilk gençlik yıllarımızın hızıyla Çeşme'de arkadaşım Aydın Alam'ların evindeki bir partide sabaha kadar Enrico Macias şarkılarını tekrar tekrar dinlediğimizi hatırlıyorum. Yıllarca hit şarkılar üretti ve biz onu hiç bıkmadan dinledik. Üstelik şarkılarına türkçe sözler yazıp yeni hitler yarattık. "La Femme De Mon Amis" "Arkadaşımın Aşkısın" oldu. Juanito seslendirdi... Ben yazdım "La Casa Del Sol" "Rüzgar Gibi Geçtin" oldu, "La Fete Orientale" "Çok mu Gördün" oldu. Her ikisini de Gökben seslendirdi... Tuğrul Dağcı yazdı. "Aux Talons De Ses Souliers" "Bu Ne Dünya Kardeşim" oldu Yeliz seslendirdi.
"Aşk Eski Bir Yalan-S'il Fallait Tout Donner", "Hoşgör Sen-On S'embrasse Et On Oible", "Olmaz Olsam-Melissa", "Kumsaldaki İzler-Solenzara", "Selam Söyle-Pourqoui Parler D'amour", "Son Verdim Kalbimin İşine-Je Suis Content Pour Toi", "Koy Koy Koy-Poi Poi Poi" ve "Zingarella" da onun şarkıları. Özellikle Fikret Şenes'in Türkçe sözler yazdığı şarkıları dillerden düşmedi.
Geçen 50 yıl içinde 50 Macias bestesini 24 şarkıcımız seslendirmiş. Rekor 11 şarkıyla Ajda Pekkan'da...
***
Mayıs 1990'da Enrico Macias ile İstanbul Dedeman Otel'de bir kez daha bir araya geldik. Yemek ve sohbet sonrası bir anı fotografı çektirdik. TRT Macias ile ilgili özel bir program çekti. Tanju Okan, Berkant, Selçuk Ural, Füsun Önal, Sibel Egemen, söz yazarları Fikret Şenes ve Ayşe Irmak'la anılarımızı anlattık.
***
Şarkıcılığının ilk yılında ülkemizde konser veren Enrico Macias, 50'inci yıl konserinde de bizimleydi. Geçen hafta Kuruçeşme Arena'da genciyle, yaşlısıyla hayranlarıyla buluştu. Aysun'la ben de oradaydık. 45 dakika geç başladı konser. Açılışta Yeliz "Bu Ne Dünya Kardeşim", Seyyal Taner, "Son Verdim Kalbimin İşine" dedi playback'le sadece ağızlarını açıp kapayarak. Sürpriz hoştu. Ama orkestrayla okumuş olsalardı daha hoş olacaktı. Ve beklenen an geldi, Enrico sahnedeydi...
***
74 yaşındaki şarkıcıyı bizlerde harika anılar bırakan, yıllardır dillerimizden düşmeyen şarkıları için yürekten alkışlıyordum. Ama şarkıcı Enrico bitmişti. Artık sesi çıkmıyordu. Daha geçenlerde konserine gittiğim ve 86 yaşında sesi su gibi akan Tony Bennett'i düşündüm.
Şarkıları yaşıyordu ama şarkıcı Enrico tükenmişti. 15 yaşındayken bir orkestrada gitar çalarak müzik kariyerine başlayan Cezayirli Gaston, 1961'de terkettiği ülkesine yasaklı olduğu için bir daha dönememişti. 50 yıllık sanat yaşamında milyonlarca plağı satıldı. Kader ve hayat arkadaşı Suzy Macias'a ithaf ettiği "Suzy" albümünü 1993'te yayınlamıştı. Eşini 2008'de kaybetti. Oğulları Jean Claude Ghrenassia Fransa'nın ünlü prodüktörlerinden biri oldu.
***
Aslında Enrico'yu bize sunan, onu Türk müzikseverleriye, başta Ajda Pekkan olmak Türk sanatçılarıyla içiçe getiren Erkan Özerman'ı unutmamak lazım. 50 yıldır bize Macias'ı getirip götürdü...
Teşekkürler Erkan... Ama bir daha Macias konseri izlemek istemiyorum. Plakları, CD'leri, imzalı ilk yıl fotoğrafı ve 1990'da çektirdiğimiz anı fotoğrafı koleksiyonumun çok değerli parçaları olmaya devam edecek. Ama canlı performansıyla o büyülü anılarımı bozmasına izin vermeyeceğim.
