Hafta başında açıklanan TÜİK (Türkiye İstatistik Kurumu) verilerine göre, ülkedeki işsizlik oranı 2013 Aralık döneminde yüzde 10 seviyesinde gerçekleşmiş, 9 ay sonra yeniden çift haneli rakamları görmüştür.
Kasım ayında yüzde 9.9 olarak açıklanan işsizlik oranı, Kasım-Aralık-Ocak 2014 aylarını kapsayan Aralık döneminde tekrar çift haneye yükselse de, geçen yılın aynı dönemine göre yüzde 0.1 puan azalışla yüzde 10'a, mevsim etkilerinden arındırılmış işsizlik oranı ise yüzde 0.4 puan azalışla yüzde 9.4'a gerilemiştir.
Ayrıca açıklanan verilerden;
- Çalışanların yüzde 65.5'inin ücretli ve yevmiyeli olduğu,
- Toplam çalışanlar içinde ücretsiz aile işçisinin oranının her yıl gerileyerek yüzde 11.4'e düştüğü anlaşılmaktadır.
Ekonomi çevreleri, ücretsiz aile işçisi oranındaki gerilemenin ekonomi açısından olumlu bir gelişme olduğu dile getirmektedirler.
İşsizlik rakamları yavaşlayan bir ekonomi için çok da kötü boyutta olmayabilir. Ancak Türkiye'de işsizlik sorununun bir türlü makul düzeylere düşürülememesi, sanayi kesiminde 2012 yılında 156 bin kişiye iş imkanı sağlanırken 2013 yılında 100 bin kişiye iş imkanının yaratılabilmesi de oldukça düşündürücüdür.
Bu gelişmeler, ülke yöneticilerinin olumlu gelişmeleri çok fazla büyütmeden ama aynı şekilde moralleri de bozmadan, işsizlikle mücadeleyi aynı ciddiyetle sürdürmesi gerektiğini göstermektedir.
UZUN SOLUKLU MÜCADELE
İşsizlik, sadece Türkiye'nin değil, tüm dünyanın en büyük sorunlarından birisidir. Hem ekonomik hem de sosyal bir sorun olan işsizlikle mücadelede, köklü ve kalıcı çözümlerin getirilmesi hedeflenmelidir. Türkiye'de ülke yöneticileri, her şeyden önce, işsizlikle yapılan mücadelede yeni bir vizyon oluşturulmalıdırlar.
Kanaatimizce; işsizlikle yapılacak uzun soluklu bir mücadelede başarının sağlanması için,
1- Öncelikle istihdam potansiyeli yüksek, daha çok emek-yoğun üretim tekniği kullanan, katma değer yaratan küçük ve orta boylu işletmelerin desteklenmesi gerekmektedir. Yasal ve yapısal düzenlemelerle reel sektörün işsizlikle mücadeleye daha fazla katkı koymasının önü açılmalıdır.
2- Üreten kesimlerin nitelikli işgücü talebini karşılayacak olan meslek eğitiminin, yaygınlaştırılmasına ve geliştirilmesine ilişkin önlemler hayata geçirilmelidir. Çünkü kalifiye eleman yetersizliği, Türkiye'deki istihdam sorununu büyüten en önemli etkenlerin başında gelmektedir. Bir başka deyişle, 'Mesleksizlik' sorunu işsizliği besleyen bir etken olmaktadır.
KALİFİYE ELEMAN AÇIĞI
İESOB bugüne kadar pek çok platformda, modern mesleki eğitimin ülkede kurumsallaşarak yaygınlaştırılması gerektiğini ifade etmiştir.
İzmir Birliği, meslek eğitimini ülke kalkınmasının anahtarı olarak görmektedir. Türk toplumuna mesleki eğitimin getirileri doğru anlatılmalı, gençler meslek sahibi olma yönünde özendirilmelidirler.
Yeni dünya koşulları, gelişen teknoloji, günümüzde toplumsal yaşamda olduğu kadar iş hayatında da önemli değişiklikler yaratmaktadır. Bu durum esnaf sanatkarlar için bazı zorlukları ancak bunun yanında da bazı fırsatları beraberinde getirmektedir. Kuşkusuz bu fırsatları değerlendirmek için üyelerimizin istikrarlı şekilde kendilerini geliştirmeleri gerekmektedir. Kendini yenileyemeyen, teknolojiyi takip edemeyen işletmeler, zamanla itibar ve pazar kaybına uğramakta ve zincirin devamında daha ağır ekonomik koşullarla karşı karşıya kalmaktadırlar.
Esnaf sanatkarlar, gelişmelerden olumsuz yönde etkilenmemek için mesleki eğitime sıkı sıkı sarılmalı ve meslekleriyle ilgili yenilikleri yakından izlemelidirler. Esnaf sanatkarlarımızın teknolojik gelişmeler karşısında, meslek eğitimini önemseyerek eksiklerini telafi etmeleri ve sosyal niteliklerini doğru kullanarak yeni düzende kendilerine üstünlük sağlamaları mümkündür.
İESOB, üyelerine mesleki eğitim alanında doğru rehberlik edebilmek için önemli çalışmalar gerçekleştirmektedir. İzmir Birliği, kendi faaliyetlerinin yanı sıra, eğitim çalışmaları yapan odaları da desteklemeye özen göstermektedir.
Kuşkusuz bu noktada ülke yöneticilerinin, verilen mesleki eğitimin sürekliliğini ve verimliliğini artıracak düzenlemeleri hayata geçirmesi de zorunludur. Gerek halen faal olarak çalışan işletmelere gerekse geleceğimizin ümitleri olan gençlerimize yönelik verilecek meslek eğitiminin kalitesi artırılmalıdır.
