Veterinerlik okudu ama baba mesleğini bırakmadı

KEMERALTI'NIN SON USTALARI
Denizli'nin Çivril ilçesinde 1949 yılında dünyaya gelen Orhan Yıldırım, 12 yaşındayken, babasının mesleği öğretmesi için 20 çuval buğday parası verdiği Afyon'daki ustanın yanına giderek kalaycılık öğrenmeye başladı. Üç yıl boyunca kalaycılık mesleğini öğrenen Orhan Yıldırım daha sonra eşek sırtında köy köy dolaşarak mesleğine devam etti. Orhan Yıldırım, 18 yaşına geldiğinde ustasının yanından ayrılarak İzmir'e yerleşip, burada bakırcılığa başladı. Askerden sonra tekrar İzmir'e dönen Orhan Yıldırım, bakırcılık yapmaya devam etti. 1973 yılına gelindiğinde ise Tarihi Kemeraltı Çarşısı'nda bulunan Kızlarağası Hanı'nda bakırcı dükkanı açtı.

HEM OKUDU HEM ÇALIŞTI
Orhan Yıldırım, oğlu İnan Yıldırım 5 yaşına geldiğinde bakırcılık öğrenmesi için yanına aldı. 5 yaşından itibaren boş zamanlarında bakırcılık öğrenen İnan Yıldırım'a babası, 11 yaşına geldiğinde Kemeraltı'nda dükkan açtı. İnan Yıldırım aynı zamanda okuluna devam ettiği için sabahtan öğlen saatlerine kadar dükkanın başında amcası dururken, öğlenden sonra dükkanın başına geçiyordu. Hem okuyup hem çalışan İnan Yıldırım hem mesleğin inceliklerini hem de esnaflığı öğrenmeye başladı. Babalarından kalan mesleği devam ettirirken okul hayatını da bırakmayan Yıldırım, üniversiteyi bitirip veteriner oldu. Veteriner olduktan sonra aşık olduğu mesleğini bırakamayan İnan Yıldırım, bakırcılığa devam etti.

ARTIK USTA YETİŞMİYOR
İki çocuğunun olduğunu ama onların bakırcılık mesleğini yapmak istemediklerini söyleyen İnan Yıldırım, "Hayır baba, esnaflık çok zor iş, pis iş ben bunu istemiyorum diyor. Benim koşa koşa geldiğim, işi çocuklar istemiyor. Bu ülkedye sefercisi, bakırcısı ve kalaycısı her türlü mesleğe sahip insan lazım. Koca İzmir'de tek bakırcı biz kaldık. Çocukları bir sisteme sokmak lazım. Çocuklar okumak istiyorsa okusun. Ama okumak istemeyen çocuklar, meslek liselerine yönlendirilsin. Çocuklar meslek sahibi olsun. Bundan 10 sene önce buralarda çekiç sesinden durulmazdı. Ama yavaş yavaş kapanıp, son buldu" ifadelerini kullandı.

"ÖMRÜM YETTİĞİNCE DEVAM "
Bakırcılığı çok sevdiğini yineleyen Yıldırım, "Ben bakırcılığı çok seviyordum. Ben beş yaşındayken Kemeraltı Çarşısı'na indim. 11 yaşında kendime ait dükkanım vardı. Ben bu işi çok seviyorum. Allah bana ne ömür verirse ben bu işe devam edeceğim. Benim için bu işin maddiyatı ikinci hatta üçüncü planda. Ben şu an Katar'a, Bosna Hersek'e iş yapıyorum. İnsanların uğraşmak istemediği işleri yapıyorum. Ben bu işi üçüncü hatta dördüncü kuşağımın yapmasını istiyorum" dedi.

"SAAT KULESİ'NİN BAKIRLARINI BEN YAPTIM"
SADECE İzmir'de değil Ege Bölgesi'nde de bakır atölyelerinin kalmadığını vurgulayan Yıldırım, "Ben bakırı fabrikadan levha olarak alırım. İşin durumuna göre şekil veririm. Benim işim biraz daha sanata yönelik. Yapılmayan işleri yapıyorum. Mesela İzmir Saat Kulesi'nin tamiratında üstündeki bakırların hepsini ben yaptım. Örneğin Başdurak Camii'nin şadırvanının üstündeki alemleri, Hisar Camii'nin, Tarihi Asansör'ün yani İzmir'deki tarihi mekanlarının çoğunun işlerini ben yaptım. Çünkü yapacak insan kalmadı. Bu iş biraz zor ve her geçen gün yapan insan sayısı azalıyor. Aslında iş çok. Yapacak insan yok. İzmir ve Ege Bölgesi'nin tek bakır atölyesi sayılırım. Benim gibi bakırı fabrikadan alıp A'dan Z'ye şekillendiren insan yok. Bakırcılığın da ayrı ayrı kolları var. Bizim çekiççimiz ayrı kalaycımız ayrı toplamacımız ayrı soğumacımız ayrıdır. Bunları tek dükkanda toparlayabilen tek atölye burası" diye konuştu.

MERT ALPDÜNDAR