53 yıl sonra
Ve nihayet, 53 yıl önce ilkokuldan mezun olduğumuzda apayrı yönlere yürüdüğümüz onca arkadaştan dokuzu geçen Pazar akşamı İzmir'de buluştuk. Kordon Otel'in çatı katında.
Ertuğrul Özkök'le ben İstanbul'dan geldik. Şefika da... Okuldaki en samimi arkadaşlarımdan Mehmet Birsel, Aliye ve Ferzan Kemahlıoğlu (Kut)'la 53 yıl sonra ilk kez karşılaşıyorduk. Serpil Yurtcan (Özal) ve Esin Aydeniz (Kayacan)'la yıllar önce Çeşme'de rastlaşmıştık. Bir de Suna Yıldır (Elmastaşoğlu) katıldı aramıza. O da İzmir'in yetiştirdiği futbolumuzun emekli yıldızlarından Yavru Ayhan'ın eşi...
Dokuz arkadaş saatlerce birer birer söz alıp 53 yılda neler yaptığımızı anlattık birbirimize. Şefika Pekin (Barlas) ağırlığını koydu ve o yıllarda kimin kime aşık olduğunu da herkese itiraf ettirdi. Çok güldük, eğlendik ve müthiş bir nostalji yaşadık.
***
Semih Erkin İstanbul'dan gelemedi. Benal Kömürcüoğlu (Gülçur) acil Amerika seyahati nedeniyle aramızda değildi. O akşam bizi Amerika'dan aradı. Bülent Şenerdem 20 yıldır Ankara'da yaşıyormuş. Telefonla ulaştık. Bir dahaki buluşmamıza katılacağına söz verdi. İsak Amado mail attı ve o da bir daha ki toplantı için söz verdi. Bülent Yelken'le 10 yıl kadar önce karşılaşmış, görüşmeye başlamıştık. Ama bir hastalık onu aramızdan aldı. Yoksa koşa koşa gelirdi buluşmaya.
Öğretmenimiz rahmetli Hatice Birkan'ın oğlu Üner Birkan sağlık sorunları nedeniyle gelemedi. İkizler Lale ve Şule den de bir dahaki toplantı için söz aldık...
***
Elimizde 8 Mayıs 1955 yılında ikinci sınıfta okurken çekilmiş tek bir sınıf fotoğrafı var. O yıl bir kaç fotoğraf daha çekilmişiz. Diğer yıllardan hiç fotoğrafımız yok. Üçüncü sınıfta aramıza katılan yeni arkadaşlarımızla da (Serpil ve Suna o yıl gelmişlerdi) bir tek bile hatıra karemiz bulunmuyor.
O tek sınıf fotoğrafına baktığımda ismen hatırladığım Arif, Özcan, Neval, İnci, Güliz, Alp, Sıdıka, Abdullah, Necla, Barbaros, Metin ve Mehmet var. Toplam 42 kişiymişiz. Gerisinin adı silinmiş hafızamdan...
***
Mezuniyetimizin üzerinde 53 yıl geçtikten sonra dokuz arkadaş buluşarak üzerimizdeki ölü toprağını kaldırdık. Şimdi ikinci buluşmamızda en az on beş kişi olmayı planlıyoruz. En masum, en çıkarsız arkadaşlıkların yaşandığı dönemi, anılarımızı filizlendirerek yaşamak öyle hoş oluyor ki...
***
Geçen hafta sonunu İzmir'de dolu dolu yaşadık. Cumartesi akşamı geçen yıl başlatılan "70'li yılların radyo istekçileri buluşması"nın ikincisinde Asansör'de 100 kişiye yakın toplandık. Radyo programlarımızın istekçileri Aydın'dan, Antalya'dan, Kütahya'dan gelenlerle birlikte harika bir sinerji oluşturmuşlardı. Dönemin DJ'leri olarak Sebla Özveren, Bülent Gül, Ümit Tunçağ ve ben dört kişiydik. Ertuğrul Özkök, Kanat Atkaya, Didem ve Sinem Balık kardeşler gecemizi renklendiren ve anılarını paylaştığımız arkadaşlarımızdı. Neler anlatılmadı neler! Renin Batıgün'ün, Hülya Tunçağ'ın, Eurovision'a giden Bülent Özveren'in de bizimle olmasını isterdi gönül. Müzik prodüktörlüğü sınavını beraber kazandığımız çok erken kaybettiğimiz Reşat Nevruzlu'yu da Akın Ajlan Aksel'i de sevgi ve hasretle andık. Dario Moreno'nun 90'ıncı doğum günüydü. Balık kardeşler Sinem ve Didem'le Moreno'yu anmak için birlikte "Deniz ve Mehtap"ı söyledik. Amcaları Erol Balık benim müziğe başladığımda Atatürk Lisesi'nde sahneye ilk beraber çıktığım arkadaşımdır.
***
Atatürk Lisesi deyince aklıma geldi. Gelecek Pazar pilav günümüz var. Ama ben bu yıl da konserim olduğu için İzmir'e gelemiyorum. Umarım arkadaşlarım beni hoşgörürler...
Ayrıntılar için lütfen tıklayın.