Sanatın her dalı ile dopdolu New York

Broadway'in Oscar'ı olarak bilinen Tony Ödül töreni geçtiğimiz hafta Radio City'de gerçekleştirildi
İyi pazarlar, iyi yazlar... Her yaz başında aynı şeyi düşünür söyler dururum. Hele cennetin güzel köşelerinden biri Çeşme için. Güzel bahar ve de yaz havaları erken gelen bu beldemize maalesef tatil modu epey geç gelir. Ben yaştakilere sorduğumda "e okullar henüz kapanmadı." Cevabını alırım hep. Ben de her seferinde şaşırırım hep. Okullarla ilgimiz olsa olsa torunlarla olur. Halbuki hani o güzel bahar havasını Çeşme gibi bir yerde karşılayıp bu güzel beldenin en güzel zamanından faydalansak sakin sakin... 1 senelik hasretle, o tatile gelenlerle tıklım tıklım dolan, plajlarda, restoran, kafe, kulüplerde, hatta o kalabalıktan ötürü yürümeye bile çekindiğimiz çarşılarda sözüm ona tatil yapacağımıza.
Okulların kapanmasından bahsederken buradaki durumları size iletmek istedim. Bu ara bilhassa öğlen vakti yollarda ve gittiğim restoranlarda en çok mezuniyetlerini aileleri veya arkadaşları işe kutlayan gençlerle karşılaşıyorsunuz. Hepsi de mezuniyet pelerini ve de püsküllü şapkalarıyla.
Memleketten gelen arkadaşlarla minik turlarımız devam ediyor, hiç de bitmesin. Peşpeşe Derya (Tuna), Seyyal (Taner), Sibel (Bilgiç)... Ardından yılların dostluğumuzu biteremediği bir can daha geldi. Arto... Miami'ye gitmesi gerektiği için acil favori mekanım Maison Kayser'e geçtik. Colombus meydanında çay ve ekler pek iyi geldi. Tabii ki Arto mekanın müdürü kıza takılmadan yapamadı. O ünlü esprileri ile bu kez İngilizce yıktı geçti pastaneyi. Akşam eve misafirlerim olduğunu söylediğimde beraber Whole Foods'a geçtik. Elimizde alışveriş arabası dev marketteki gezimizi gözünüzde canlandırabilirsiniz herhalde. Misafirleri beraber karşıladık. Sıkı bir sohbetten sonra havaalanına hareket etti. Alandan aradı "Aman dikkat et, bunlar bana çok yemek yer gibi geldi. Aldıklarımız yetmez bunlara, 2 şer yumurta kır" diye de ekledi espri küpü Arto. Doyamadım, dönüşte yine gel diyeceğim ama bu arada acil bir Bodrum ekstrası almış.
Geçen akşam evde buluştuğumuz 'Unique Settings of NY'tan 2 değerli arkadaşım Güler ve Mehveş ile 15 günde bir tiyatro-müzikal gecemiz vardır. Her çıkışımızda mutlak değişik yerlerde minik supelerimizi yaparız. Dönüş trenlerimiz pek keyifli olur. 1-2 durak sonrası inileceği için tren istasyonları pek eğlenceli geçer. Çoğu subway durağını esprilerle geçeriz. Geçen akşamki şapka koleksiyonu olanı gibi.
Broadway (tiyatro ve müzikallerin) Oscar'ı bilirsiniz Tony Awards olarak yerine getirilir. Geçtiğimiz pazar gecesi Oscar töreninde yaptığım gibi yemeğimi, kahvemi, tatlımı hazırladım, televizyonun karşısına en rahat köşeme yerleştim. Tabii evime çok yakın olan gecenin gerçekleştiği 'Radio City'ye uğrayıp katılanları canlı canlı gördüm, oradan son sürat Times Meydanı'na geçtim. O ünlü meydanda gecenin benim gibi meraklıları sıra sıra dizilen hepsinde koltuğu satın alanın adının yazdığı açık hava sineması haline gelen alana. Dev bir ekran kurulmuş meraklıları Broadway'de bu muhteşem geceyi dakika dakika izlemek için yerlerine geçiyorlardı. Son sürat evime geçtim. (Bu arada ömrüm vefa ederse gelecek seneki Tony ödülleri için biletimi de temin ettim.)
Sağ olsun bizim dijital doktoru Levent yarışmanın sunulacağı kanalı saat ayarı ile hazırlamış. Tam 20'de kanal değişti ve karanlık... Nasıl bir ayarlama yapmışsa tek bu kanal karardı. Başta Şuke NY'ta kimi tanıdımsa aradım. Warner Cable 2 kere tüm kanalları geçtikten sonra yine açılmadığını söylediğimde bir kanal numarası verdi, bunun HD siymiş. Daha da net çıktı karşıma ama yarım saatini kaçırdıktan sonra.
Sinirden tahmin ediyorum döktüğüm terle 2 kilo kaybetmişimdir. Kaçırdıklarımı tabii ki gece telafi ettim.
İlk ödül sanatçı mevhumu hani ona yapıldı denir ya, o kazandı. Size geçen yazılarımdan birinde anlattığım (Londra'da da en iyi kadın sanatçı ödülünü aynı rolle alan) 'Audience'daki rolü ile Helen Mirren'e verildi. Size yazmış mıydım, ama yazdımsa okumayanlar için ...
TV programlarının rakipsizlerinden Ellen DeGeneres'in konuğu idi geçenlerde Mirren. NY yaşamından bahsediyorlardı. 'Geçen gün şöyle bir şey oldu. Subway'a binmek için trenin oraya indim. Kalabalıktı, trene binmem için hazır içeride olan bir bey dışarı çıktı ve içeri geçtim, bu arada beyefendi bana kibarlık yapmak için kapılar kapandığında dışarıda kaldı ve tren hareket etti. Bu kibar insana buradan teşekkür ediyorum. Eğer bizi seyrediyorsa ailesi ile oyuna bekliyorum.' deme kibarlığında olan alçak gönüllü bir dünya starı. Kolay olunmuyor...
Gelelim muhteşem geceye... Bu yılki Tony ödüllerinin çoğu yepyeni bir aile müzikalı olan 'Fun House'a gitti. Gecenin sunucuları Alan Cumming-Kristin Cihenoweth süperdiler. 'Cabaret'in süper oyuncusu Cuming'in takdim ettiği müzikallere göre değiştiği kostümler izlemeye değerdi. Yılın oyunu 'Curious İnsident' birçok ödül daha alırken başrol oyuncusu genç Alex Sharp içlerinde Bradley Cooper'ın bile bulunduğu rakiplerinin önüne geçip 'en iyi tiyatro aktörü' ödülünü aldı. Diğer yandan 'Kral ve Ben' müzikalinin baş kadın oyuncusu Kelly O'Hara da Cita Rivera gibi 80 yaşındaki 'The Visit'in tecrübeli oyuncusunu geçip 'müzikalde en iyi kadın'ödülünü aldı. Yapılan konuşmalar o kadar seviyeli o kadar hisli o kadar da sade idi ki...
Tony ödüllerinin çok önemli bir özelliği de 'Gigi', 'On the Town', 'a Gentelman in Paris', '20th Century', 'Finding Neverland' gibi müzikallerin dekorları, digital görüntüleri ve tüm kadroları ile canlı olarak katılmaları ve şovun bir bölümünü sunmaları idi. Bir de geçtiğimiz sene tiyatro-müzikal dünyasından ve dünyadan ayrılan sanatçıları anma bölümünde solo başlayan şarkıya aniden fondaki perdenin kalkması ile şarkıya tüm Broadway sanatçılarının katılarak yaptığı dev koro gecenin en hisli bölümlerindendi.
Yazın gelmesi ile Manhattanın göbeğindeki yeşillik, tabiat beldesi uçsuz bucaksız Central Park'taki o ünlü yaz sanat faaliyetleri tüm hızı ile devam ediyor. Konserler, tiyatrolar, maçlar dışında olanları cabası. İşte bunlardan birine arp konserine, 'Muhteşem Kemancı'ya rasladım. Hepsinin karşısında mutlak çocuklarına müziği, sanatı aşılayan genç(!) anne babalar vardı.
Darısı başımıza...