Mahmut Hoca öldü mü?

Türkiye'de milyonların gönlüne taht kurmuş bir değeri daha yitirdik.
Sevgili Münir Özkul... 2003'te konulan demans hastalığı ile evden çıkmak istemeyen Münir Özkul bu son 15 sene zarfında gözler önünde olmamasına rağmen mevcut filmleriyle bile gönüllerde yer almaya ve gençler tarafından sevilmeye devam etti. Mahmut Hoca, Yaşar Usta, İsmail Dümbüllü'nün deyimi ile "Yerine göre Pişekar yerine göre Kavuklu" oldu rollerinde... Biz, girdiği her rolde canlandırdığı karakteri yaşadık.
Hep canlandırdığı karakterlerle ön planda oldu. Mahmut Hoca'nın merdiven başındaki duruşunu hangimiz unutabilir ki ya da Yaşar Usta'nın kararlı inatçılığını...
Öylesine derinden hissettirdi ki bize o karakterleri. Bu, bence günümüzde pek az oyuncunun gerçekleştirebildiği bir durum.
Canlandırdığı karakterin gerçekten yaşadığına inandırabilme becerisi yani.
Artık canlandıkları karakterler ünlülerin arkasında kayboluyor adeta. Rolü canlandıran ünlünün gölgesi canlandırdığı karaktere öyle bir düşüyor ki canlandırdığı karakteri göremiyorsunuz. Oyunculuk hırkasını giymek de sanırım böyle bir şey... İşte Münir Özkul bu hırkayı giyip kendisine de yakıştıranlardandı.
PAŞA TORUNU
15 Ağustos 1925'te İstanbul Bakırköy'de bir paşa torunu olarak doğan Münir Özkul'un ailesinin isteği paşa dedesi gibi bir paşa olmasıymış. Fakat onun gözü paşalıkta olmamış hiç. İstanbul Erkek Lisesi'nden mezun olan Münir Özkul gündüzleri sürekli okuldan kaçıp, sinemaya gider, Amerikan ve Fransız filmleri, geceleri de aynı sahnede oyunlar izlermiş.
İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi ve Edebiyat Fakültesi'nde Sanat Tarihi Bölümü'ne gitmiş ancak tiyatro sevdası hep ağır basmış. Profesyonel olarak ilk adımı İstanbul Şehir Tiyatrosu'na olmuş. Ses Tiyatrosu çalıştığı ilk özel tiyatroda sahneye çıktığı "Aşk Köprüsü" ile oldukça ilgi çekmiş. Bundan sonraki durağı, Muhsin Ertuğrul yönetimindeki Küçük Sahne olan Münir Özkul "Fareler ve İnsanlar (1951)", "Yaz Bekarı (1954)", "Çayhane (1955)" gibi önemli oyunlarda yer almış. Askerliği sırasında "Vatan ve Namık Kemal" filminde yönetmen asistanlığı yapan arkadaşı Sırrı Gültekin'i ziyarete gittiği sırada üniformalı bir figüran ihtiyacı ile kendisini kamera önünde bulan Münir Özkul hatıra diye geçtiği kamera ile tanışmış ve sinema macerası başlamış.
KAVUK SENİN HAKKIN
1952 yılında Burhan Felek'in "Lorel - Hardi" den uyarladığı "Edi ile Büdü" de Edi karakterini canlandıran oyuncunun partneri Büdü rolü ile Vasfi Rıza Zobu olmuş. Yaptıkları iki film "Edi ile Büdü Tiyatrocu" ve "Edi ile Büdü" çok beğenilmiş. 1968'de Altan Karındaş Topluluğu'nda sahnelenen "Kanlı Nigar"oyunundaki performansıyla "İlhan İskender Armağanı"na layık görülen Münir Özkul'u izleyen İsmail Dümbüllü bu oyunun prömiyerinde oyunculuğuna hayran olmuş ve .
Uzun süredir aradığı çırağını bulduğunu anlamış. Münir Özkul'a "Sen kitaplı tiyatrodan geliyor olsan da yerine göre Pişekar, yerine göre Kavuklu olmayı başardın. Kavuk senin hakkın" diyerek, Türk Tiyatrosu'nun sembolü olmuş, Kel Hasan'dan devir aldığı kavuğu, devretmiş.
1972'de "Sev Kardeşim" filmindeki oyunculuğu ile "Altın Portakal Film Festivali"nde "En İyi Erkek Oyuncu Ödülü", 1977'de "Bizim Aile" filmindeki "Yaşar Usta" rolüyle "Azerbaycan Film Festivali"nde özel ödül, 1978'de "Sersem Kocanın Kurnaz Karısı"ndaki rolüyle "Avni Dilligil", 1979'da "Ulvi Uraz" ve "İsmet Küntay", 1980'de "İsmail Dümbüllü" ödüllerini kazanan usta 90'lar döneminde 'Uzaylı Zekiye, Ana Kuzusu, Şaban ile Şirin" gibi dizilerde oynayan sanatçı oyunculuk kariyeri boyunca 200'den fazla filmde rol almış.
Şimdi şöyle düşünüyorum. Münir Özkul'u kaybettik. Bizim, hepimizin bildiği ve sevdiği bir Mahmut Hoca'mız var.
Peki, Mahmut Hoca da öldü mü? Onun da ölmesi mümkün mü? Hayır. Sevgili Münir Özkul, kalbimizde ve zihnimizde bıraktığın sıcacık karakterler için çok teşekkürler, bizleri gülümsettiğin için çok teşekkürler. Bize sevdirdiğin her rolde yaşamaya devam edeceksin. Mekanın Cennet olsun... Sanatla kalın...