Oyunlar eski çocuklar yeni nesil

Yeni nesil anne babaların en büyük derdi ekran bağımlılığı ve dolayısıyla obezite! Hepimiz çocukların ekrandan başka bir şeyle ilgilenmediğinden şikayetçiyiz. Evet, endişeleniyoruz çünkü gerçekten zararlı. Ancak bir de duruma çocukların tarafından bakalım. Öncelikle şimdiki çocuklar evde neredeyse hapis hayatı yaşıyor. Anne, babalar çalışıyor.
Çocuklar da okuldan okula, kurstan kursa geziyor. Eve geldiklerinde ise karşılarında perti çıkmış ve evde de sürekli bir işle uğraşan anne babalarla karşılaşıyorlar.
Haftada bir gün o da belki bir alışveriş merkezine ya da en fazla bir pazar kahvaltısına gidilip geliniyor, sonra yine ertesi güne hazırlık telaşı içinde olan anne babalar tarafından bir köşeye atılıyorlar.
Hepimizin hayatı aşağı yukarı bu şekilde.
Arkadaşlarıyla sosyalleşme alanları okul.
Okulda da sadece 10'ar dakikalık teneffüsler onlara yetmiyor.
Kendi çocukluğunuza dönüp bir bakın... Sabahtan akşama kadar mahallede oyun oynardık. Evcilik, kaydırak, ip atlama, istop, yerdeyim taştayım...
Akşam olduğunda pertimiz çıkmış bir şekilde yemeğimizi yer hemen uykuya dalardık. Şimdi çocuklar ne enerjisini atabiliyor ne de doğru düzgün sosyalleşip insan ilişkileri geliştirebiliyorlar.
TOPLUMA ENTEGRE OLMA YOLU
Oyun deyip geçmeyin. Çocuklar pek çok şeyi oyun yoluyla öğreniyor. Bunlardan en önemlisi de insan ilişkileri ve toplum kuralları. En basitinden oyunlar kuralları vardı ve kurallara uymayan oyunbozanlar, kendini düzeltene kadar oyuna alınmazdı. E bu da bir nevi yazılı olmayan toplumsal kuralların uygulaması gibiydi.
Oyun oynamayan, sürekli ekran karşısında olan çocukların tek derdi obezite ve ekran bağımlılığı da değil. Son zamanlarda çok fazla duymaya başladığımız akran zorbalığının da belki altında çocukların oyunsuz yetişmesi yer alıyor. Eskiden öyle kolay değildi akran zorbalığı yapmak.
Çünkü mahallenin bir düzeni, kendi içinde yazılı olmayan kuralları vardı.
KİTAPÇIĞI BİR İNCELEYİN
Şu an çocukların en önemli sosyalleşme alanı okullar. Bu yüzden de Milli Eğitim Bakanlığı bu eksikliğe çözüm olması için "çatlak patlak", "istop", "çömlek", "bızbız" , "beştaş", "altın bilezik", "gölge kovalamaca", "köşe kapmaca", "mendil kapmaca", "seksek", "tombik", "yağ satarım bal satarım" gibi daha birçok geleneksel çocuk oyununun yaşatılması için çalışma başlatmış. Okul öncesi, ilkokul ve ortaokul öğrencilerine yönelik belirlenen 100 geleneksel çocuk oyununun nasıl oynandığını içeren "Yüz Yüze 100 Çocuk Oyunu" adlı kılavuz kitap ve bu oyunlara ilişkin videolar hazırlanmış. Kocaman bir alkışı hak ediyor bu çalışma. Bu oyunlar hem kuralları benimseme hem de kültürümüzün bir parçası olan oyunları geçmişten geleceğe taşımak açısından büyük önem taşıyor. Milli Eğitim Bakanlığının hazırladığı kitapçıkta önce oyunun çocuk gelişimindeki yeri anlatılıyor. Sonrasında ise pek çok oyunun nasıl oynanacağı ve kuralları anlatılıyor. Siz de MEB'in sitesine girerek bu kitapçığı inceleyebilir hatta çocuklarla oynamak için birini seçip oynamaya başlayabilirsiniz.