Bilim için kendinizi feda etme sınırınızı hiç sorguladınız mı? En fazla ne yaparsınız? Mesela sivrisinek dolu bir kutunun içine ayağınızı ya da elinizi sokup yüzlerce yerinizden ısırmasına izin verir misiniz? Yok artık mı dediniz? Peki o halde Endonezya'nın Yogyakarta kentindeki Gajah Mada Üniversitesi'ndeki (UGM) bir laboratuvardaki gönüllülerin fotoğraflarına bir bakın!
ÜREMEYE YARDIMCI
Endonezya'da Dang hummasını önlemek için Wolbachia bakterili sivrisineklerinin kullanımı üzerine yapılan araştırmalar 2011 yılından bu yana devam ederken, Wolbachia sivrisineklerinin dang humması vakalarının yüzde 77,1 oranında azaltabileceği öngörülüyor. Wolbachia bakterili sivrisinekleri, dang humması virüsünü taşıyan Aedes aegypti sivrisineklerinin popülasyonunu azaltmıyor olsa da virüsün yayılmasını baskılayacağı düşünülüyor.
Bu yüzden de gönüllüler dang hummasına karşı Wolbachia sivrisineklerinin üremesi için çalışıyor, onları kanlarıyla besliyor. Haberin bir başka ilginç boyutu da şu bana göre... Dünyada her şey zıddıyla var olur felsefesindeki gibi aslında her derdin şifasının da yine doğada bulunması... Bilim bir nevi doğada zaten olan şeyleri keşfetmemizi sağlıyor sadece. Bir yerde bir zehir varsa orada panzehir de mutlaka vardır. Bunu unutmamak gerek! Bu yüzden demiş atalarımız taş yerinde ağırdır, oynatmayalım!
