28 Şubat soruşturmasında yöntem

Ankara Cumhuriyet Başsavcılığı'nın başlattığı 28 Şubat soruşturmasına, göründüğü kadarıyla kimsenin bir itirazı yok. Bunun nedeni şüphesiz 28 Şubat'ın vicdanlarda çoktan mahkum olmuş bir suç dönemi olması. Dün de yazdığım gibi, 28 Şubat'ı bir yargı konusu yapmaya yetecek o kadar çok bilgi-belge ve insan var ki. Hatta şunu söyleyebilirim, gazetelere yansımış onca belgenin herhangi biri bile 28 Şubat'ı hukuken mahkum etmeye yeter. O andıçlar, o verilen kanunsuz emirler, yapılan tehdit ve baskılar ve tüm bunları belgeleyen vesikalar orta yerde duruyor. Kimsenin kaçabileceği bir yer yok sizin anlayacağınız. O nedenle, bu davanın kesinlikle tartışmasız bir temiz hukukla ve tamamen maddi deliller üzerinden sürdürülmesi çok büyük önem taşıyor.
***
Yukarıda belirttiğim önemden dolayı davanın daha başlangıcında bazı yöntem ve odaklanma hataları yapılmamalıdır. Mesela, 28 Şubat'ın bütün sorumluluğunu askerlerin üzerine yıkıp, bu davayı askerlerin yargılandığı bir darbe davası haline getirmemek gerekir. Bu olursa, bu dava en başından sakatlanır. Kimse unutmasın, askerler 28 Şubat'ın sadece tetikçisi ve günah keçisidir. 28 Şubat projesini hazırlayanlar, askerlerin laiklik konusundaki duyarlılıklarını istismar edenler ve onları kışkırtanlar başka odaklardır. Daha açık söyleyelim, sivillerdir. Mesela büyük sermaye. Bu dava, büyük sermaye ile 28 Şubat'ın ilişkisini mutlaka ortaya çıkarmalıdır. Bu dönemde yağmalanan 50 milyarlık kamu kaynağı mesela, niye askerlerin cebine değil de büyük sermayenin cebine gitti? Mesela medya. Medya niçin 28 Şubat'ta bir psikolojik savaş aygıtına dönüştü? Medyayı bu sürece kimler angaje etti, kimler yönlendirdi? Karargah talimatıyla manşet atan, kaset yayınlayan gazetecileri yargılamayan bir 28 Şubat mahkemesini ben ne yapayım? Ya o sendikalar? İşçi hakları için bir araya gelmeleri imkansız olan sendikları ve işveren kuruluşlarını hangi güç bir araya getirdi de, 28 Şubat'ın sivil aparatları rolünü oynattı? Bunların arkasındaki irade ortaya çıkarılmalıdır.
28 Şubat aynı zamanda bir aydın ihanetidir. Demokrasiyi dillerinden düşürmeyen aydınlar 28 Şubat'ın değirmenine su taşıdılar. Bunların içinde bugün bölücülere özgürlük isteyen ama 28 Şubat'ta postal yalayan paşa torunları da var; bunlar da yargılanmalıdır. Ve tabi askerler. O kifayetsiz muhteris generallerin hepsi hakim karşısına çıkıp erkekçe hesap vermelidir. İşledikleri anayasa suçları bir bir ortaya çıkarılmalıdır. Ama önce askerlerin hassasiyetlerini sömüren ve onları kullanan siviller yargı önüne çıkmalıdır.
***
Bir başka husus daha var ki altını çizme ihtiyacı hissediyorum: 28 Şubat yargı süreci, demokratik bir olgunluk içerisinde sürdürülmelidir. Rövanşist duyguların bu süreci etkilemesine asla izin verilmemelidir. Dava tamamen hukuk zemininde ilerlemelidir. Bu davanın etrafında siyasi kutuplaşmaların oluşmasına fırsat verecek her siyasi ve hukuki tutum bir hükümet devirme eylemini yargılama imkanını zorlaştıracaktır.