Niye kabullenmiyoruz gerçekleri?
Kaymakama haber verilmiş, Tarım Müdürlüğü'nden gelenler kesikleri inceleyince, bunun bir fare işi olmadığı söylenmiş aileye. Onlar da bu hayvanın ne olduğunu öğrenmek için yardım istemişler yetkililerden.
Müge Anlı da atv'de sabah kuşağında yayınlanan programına davet etmiş aileyi. Baba, aileden başka bir erkek ve küçük kız gelmişler İstanbul'a. Yerinde bir iş yaparak, yaşı küçük olduğu için 12 yaşındaki kız canlı yayına çıkarılmıyor. Baba ve diğer erkek heyecanla olayı anlatıyorlar.
SORUNLARI VAR
Aslında bir gariplik yok olayda. Anlatılanları dinledikçe ve kesikleri gördükçe bunun bir hayvan işi değil, bir insan işi olduğu anlaşılıyor hemen. Programın danışmanlarından pskiyatrist Arif Verimli de hemen verileri alt alta dizerek sonucu açıklıyor zaten.
Olay gece değil, gündüz oluyor. Gören sadece 12 yaşındaki küçük kız. En çok onun elbiseleri yırtılıyor. Öyleyse bu işi yapan küçük kız. Bir şeyler anlatmak istiyor evdekilere. Belli ki bir sorunu var, dile getiremediği bir rahatsızlığı var.
Nitekim programdan sonra küçük kızla yaptığı görüşmede şu kanaate varıyor; küçük kız çok zeki ama bunalımda. Bir kere annesi çok hasta, sık sık bayılıyor, annesinin hastalığına çok üzüldüğü için onu yalnız bırakmamak adına okula gitmemiş, okuma-yazma bilmiyor, ev çok kalabalık, küçük evde 12 kişi yaşıyor, kendini ifade edemiyor vs...
Gelgelelim baba ve ailenin diğer erkek üyesi, kesinlikle kabullenmiyorlar bunu. Onların mantığına göre, bu işi küçük kızın yapıyor olması babanın iyi baba olmadığını gösterir ki, bu da kabullenilemez bir durum. Israrla bunun bir hayvan olduğunu anlatmaya, herkesi de buna inandırmaya çalışıyorlar. İstekleri de yetkililerin bunu araştırması ve onlara yardımcı olması. Gerekirse yeni bir ev verilmesi vs...
GERÇEKLER ACIDIR
Müge Anlı, dört ayaklı bir hayvanın boydan boya kesik atmasının imkansız olduğunu, kemirgen bir hayvan olsa giysileri parçalayacağını, tırmık veya pençe izleri olması gerektiğini söylüyor. Arif Verimli de, bir alet kullanılarak yapıldığını söylüyor. Herhangi bir hayvanın maket kullanarak koltukların arkasına kesik çizgi atamayacağını, perdeyi boydan boya yırtamayacağını anlatmaya çalışıyor ama nafile. Çok sinirleniyor baba. Özellikle de kızla tek başına görüşen Arif Verimli'ye. Yaptığı açıklamaları kendilerine hakaret olarak algılıyorlar.
Onların tavrı aslında pek çok anne ve babanın tavrı. Kesinlikle kabullenmiyor Türk insanı yaptığı yanlışı. Hemen savunma durumuna geçiliyor. Onlar çok iyi ana-babalar, çocukları da öyle, asla kendilerinin bilgisi dışında bir şey olmaz, olamaz.
Oysa gerçekler ortada. Gerçekler acıdır ama kabullenmek sorunun çözümünü sağlayacak önemli bir adımdır. Ortada küçük bir kız var yardım edilmesi gereken. O kızın ciddiye alınması, oturup konuşulması, dinlenilmesi gerekiyor. Başka evlerde yaşayan çocuklar, kadınlar, erkeklerin de. Bu kadar zor mu gerçeği kabullenmek?
Ayrıntılar için lütfen tıklayın.