Hayattan beklentilerimiz ne?

Adam diyor ki, "Hiçbir sorunumuz yok! Karımın evden kaçması için bir sebep yok." Ama kadın ortada yok. İki hafta geçmesine rağmen ses çıkmayınca, annesi, babası ve ortada bir sebep olmadığını söyleyen koca soluğu Müge Anlı'nın programında alıyor, "Hayatından endişe ediyoruz" diye.
Konuştukça her şeyin yolunda olmadığına dair ipuçları bir bir dökülüyor ortaya. Kadının koca baskısından bunalıp kaçtığına yönelik görüşler artıyor. Nitekim sonunda kadın bağlanıyor telefona ve "Boşanmak istediğini ama kocasının kendisini öldürmekle tehdit ettiğini" söylüyor.
Daha önce karısı eğer boşanmak isterse kabul edeceğini ve onların bakımını üstleneceğini söyleyen koca, karısı eve dönerse sözünde durur mu? Temennimiz durması. Ailesine, eşine düşkün olduklarını söyleyenlerin gerçekten onları sevmesi ve mutlu olmalarını istemesi. Bunun için gitmeyi göze alabilmesi.
Bazen sevmek çekip gidebilmektir çünkü. Ama genellikle sevdiklerimiz üzerine ipotek koymayı ve eğer bizimle mutlu değilse, kendi başlarına da mutlu olmalarına izin vermiyoruz.
SORUN KİMDE?
Bir başka programda Aret Vartanyan'a bağlanan bir kadın, kendisinden 8 yaş küçük kocasının, iş yerindeki genç kızla ilişkisi olduğunu itiraf ediyor ama buna rağmen boşanmamakta direniyor ve hayatı hem kendisine hem de onlara zahir ediyor. Aslında ona sorarsanız, hayatı onlara zehir ediyor, birlikte olmamaları için elinden geleni yapıyor ama nafile. Eğer adam evde mutlu değilse veya kadınla ilişkileri bitmişse, gidecek. Şimdiki kadınla veya başkasıyla. Sorun ilişkinin niye bittiğine bakmak.
Dediğim gibi belki çiftler olarak ikimiz de iyiyiz. Kadın da mükemmel, erkek de mükemmel. Ama birlikte olunamıyor. Beklentiler, kişilikler farklı. Kimya, fizik ne derseniz deyin bir şeyler uymuyor.
En önemlisi beklenti sanırım. Bir başka kadın, nasıl bir sevgili istediğini soranlara, "Beni sevecek, benim yanımda olacak, beni mutlu edecek vs..." diye sıralıyor. Hep ben diyor. İyi biri mi, müzisyen mi, bohem hayatı seven mi, işkolik mi, başarılı mı, gibi kıstaslar yok, "Beni sevsin, beni mutlu etsin yeter" diyor. Sora da şikayet ediyor, "Güzel başlayan ilişki bir süre sonra bitiyor ve erkekler beni terk ediyor, neden?"

NE İSTİYORUZ?
Neden hayattan ne istediğimiz bilmemekten kaynaklanıyor. Kendimizi tanımamaktan. Bilmiyoruz, biz kimiz? Gerçekten ne istiyoruz. Anne-babamız için bir biz varız. Biz bir projeyiz onlar için, şekillendirdikleri ve olmamızı istedikleri biriyiz. Bir yandan onların istediği gibi biri olmaya çalışırken, bir yandan toplumun bizden beklentilerine göre hareket etmek zorundayız. Peki ya bizim beklentilerimiz? Biz nasıl bir hayat istiyoruz? Anne ve babamızın istediği gibi sosyal güvencesi olan, maaşı belli olan bir işte çalışmak mı, hayatımızı güvence altına almak için evlenmek mi, iyi bir anne-baba, eş olmak mı, riskleri göze alarak hayallerimizin peşinden gitmek mi? Ne istediğimizi bilip, ona ulaşmak için çaba göstermek mi?