Bir maç öncesi sağlaması yaparak yazıya başlayalım. Birine beraberlik yeterken diğerine galibiyet lazımdı. Maçın gidişatı da aynen böyle oldu. G.Saray kontrollü oynarken, Fenerbahçe önde daha çok gözüktü. İki net pozisyon vardı. Biri Barış Alper'in diğeri Fred'in. G.Saray aynı ilk yarıdaki derbi gibi oynadı.
Hatta bu sezonki en kötü oyunlarını bu iki derbide oynadı. Rakibini ısıramadı, tempoyu yükseltemedi, o hep bilinen görüntüsünün yanına bile yaklaşamadı.
Maç öncesi gerçekleştirilen "Hababam Sınıfı: Sınıfta Kaldı" koreografisi gibi futboluyla sınıfta kaldı. Derbilere daha farklı çalışan Okan Buruk'un bu kez dersine iyi çalışamadığını gördük. Daha maçın başında sarı kart gören oyuncuları (Barış Alper Yılmaz ve Mertens) oyunda tutma çabası bu futbolcuların kart riski nedeniyle kendilerinden bekleneni sahaya yansıtamamalarına neden oldu.
Oysa kırmızıyı gören Fenerbahçe'ydi.
İsmail Kartal'ın öğrencileri kart sonrası kısa süreli bocalamalarına rağmen oyundan hiç kopmadı.
10 KİŞİ KALMASINA RAĞMEN
İsmail Kartal demişken, ne istediğini bilen bir oyun anlayışı ile takımını yönetti. 10 kişi ile üstelik ezeli rakibine karşı bu tempoyu sürdürebilmek kolay değil elbet. Maçın başından sonuna kadar hep bir adım öndeydi.
Bu önde giden mücadele skora da yansıdı elbet. Galatasaray'ın beraberlikle şampiyon olma çabası golün ardından da değişmedi aslında. Biraz daha fazla topa sahip oldular ancak yine tek hedefleri beraberlikle ipi göğüslemekti. Tekrar Buruk'a gelelim.
Başta da dediğimiz gibi, Okan Buruk oyuncu değişikliklerinde de geç kalınca bir mucize gol arandı durdu.
Fakat bunu tribünlere veya izleyenlere hissettirecek bir diriliş gerçekleşmeyince Fenerbahçe tam da planladığı gibi galibiyeti söktü aldı. Şimdi her şey son hafta belli olacak. Galatasaray kendi sahasında üstelik bir derbide yapamadığını Konya deplasmanında yapmaya çalışacak. F.Bahçe ise ligle bağını koparmış İstanbulspor'u konuk edecek.
Yani koca sezon son 90 dakikaya kaldı. Neresinden bakarsanız bakın, çok acayip bir hafta bizi bekliyor.
