Müzik ruhun gıdasıdır... Ama gıdanın da zararlısı, zehirlisi, dokunanı ve hatta hasta edeni yok mu arkadaş! Ucuzu, kalitesizi, bayatı, malzemeden çalınanı, aşırı yağlısı, yağsızı var mesela... Ölçüyü tutturamayıp lezzeti kaçırın da bakın yüzünüz ilk lokmada nasıl ekşiyor, damağınız nasıl buruluyor!
Müzik de böyle değil mi?
Hele ki kulağınız belli bir doygunluğa, seçiciliğe ulaşmışsa, oradan girecek bazı ezgiler bırakın şifayı, arı sokuyormuş gibi ruhunuzu delik deşik edebilir. Dinlemeyi bırakın, yerinizde oturmaya tahammül edemezsiniz. Çünkü tatlar gibi seslerin de her canda uyandıracağı frekans değişiktir, bu iş 'duyarlılık geliştirme' meselesidir.
Müzik de böyle değil mi?
Hele ki kulağınız belli bir doygunluğa, seçiciliğe ulaşmışsa, oradan girecek bazı ezgiler bırakın şifayı, arı sokuyormuş gibi ruhunuzu delik deşik edebilir. Dinlemeyi bırakın, yerinizde oturmaya tahammül edemezsiniz. Çünkü tatlar gibi seslerin de her canda uyandıracağı frekans değişiktir, bu iş 'duyarlılık geliştirme' meselesidir.
***
Üstelik kötü ve ucuz müziğin tahrip gücü, damak zevkinize yönelik saldırıdan bin beterdir. Sadece beyninizi 'silk'mekle kalmaz, o şarkıyı söyleyeni ve çalanı parçalara ayırmak ile bulunduğunuz yeri bir an önce terk etme dürtüleri arasında manyakça bir ruh haline sürükler! Yani kötü müzik insanı yerinden eder, çıldırtır, kaçırtır yahu! Evet, 'abartıyorsun, amma büyüttün' diyenleri duyar gibiyim. Peki öyleyse; klasik müziğin insanların yanı sıra hayvanlar üzerinde de dinginlik yaratan, onların huzursuzluğunu gideren, daha sağlıklı ve üretken hale gelmelerini sağlayan bir etki uyandırdığını duymuşsunuzdur. Ya o zıvanadan çıkaran, iç karartan arabesk şarkılarının hayvanların ruh sağlığını neye dönüştürdüğünü bileniniz var mı!
***
İyi dinleyin, bu öyküdeki olay, kişi ve hayvanlar tamamen gerçektir! Geçtiğimiz günlerde, gazetenin ikinci sayfasında manşetten kullandığım ilginç bir haberden bahsedeceğim şimdi... Aydın'ın Yenipazar ilçesinde üreticiler, tarlalarına dadanan ve mahsullerine zarar veren hayvanları 'arabesk müzik'le ürkütüp, kaçırıyorlarmış. Yanlış duymadınız, Yenipazarlı üretici Muhsin Çeltikoğlu, tarlasında 24 saat boyunca nöbet tutmaktan kurtulmanın yolunu, ağaçlarından birinin üzerine yerleştirdiği teybinden son ses yükselen arabesk şarkılarda bulmuş. Artık o arabesk parçalar, hayvancıkların beyninde nasıl bir sarsıntı yarattıysa, yaban domuzu, sincap ve yırtıcı kuş gibi doğanın bin türlü çetin koşullarıyla savaşmaya alışkın hayvanları bile tarlalardan, bahçelerden kaçırtıyormuş.
***
Düşünün, bu hayvanlar avaz avaz yükselen arabeskin yaydığı ses dalgalarının sınırlarına girdikleri anda, aç kalmak pahasına, çiftçi Muhsin Çeltikoğlu'nun Antep fıstıklarıyla kendilerine mükellef bir ziyafet çekmekten vazgeçmek uğruna, mekanı hemen terk ediyorlarmış. Ve düşünün, yırtıcı kuşları, yaban domuzlarını, kargaları, sincapları ürküten, beslendikleri topraklardan arkalarına bakmadan kaçırtan o seslerin, şarkıların insan yüreğini nasıl parçalayabileceğini... Şimdi bu müziğin bana keyif vereceğini, duygularımı güzelliklerle besleyeceğini, çevremi daha insanca algılamamı sağlayacağını, duyarlılıklarımı geliştireceğini kim söyleyebilir. Birileri sadece kendinden geçecek ve hezeyanlara kapılarak üst baş parçalayacak diye ben o müziğe katlanmak zorunda değilim!
***
Bu yüzden Muğla Valiliği'nin, "Dalyan'daki İztuzu plajına turist taşıyan teknelerde arabesk müziği yasaklama" düşüncesini alkışlıyorum. O cennet görüntüyü 'ses kirliliği'yle gölgelemeyi önleyecek uygulamanın hayata geçirilmesini doğru buluyorum. Ve karşı çıkanların da insanlığın huzurunu önemsemesini geçtim, hiç değilse yırtıcı kuşların ve yaban domuzlarının bile kötü müziğe tahammülsüzlüğünü örnek almasını diliyorum.
