Evde kal, hayatta kal

"Evde kal hayatta kal" son günlerde hepimizin ağzında sakız olmuş durumda. Reklam spotlarında, billboardlar da, her an her yerde.
Bu dönem, eminim hayat hakkında daha fazla kafa yormaya başladık. Bizim yapamadığımız küçücük virüs nasıl da başarıverdi.
Aslında daha yolun başındayız.
Yokluğun sınırına yaklaşmadık. Ümidimiz var. Hayırlısıyla her şey bitsin yeniden eski hayatımıza dönelim bilinciyle düşünüyoruz.
Adam olmuş akıllanmış durumlarımız maalesef yok. Hani eskisi gibi olmayacaktık.
Biz evrenin cici çocukları tövbe edecektik.
Herkes de korku ve telaştan çok, bu sürede kaçırdıkları fırsatları düşünmeye başladılar..
Peki, bu günleri kazanca dönüştürmeye çalışan sözde akıllılara ne demeli. Özgürlüğümüze zorunlu kilit vuruldu. Sağlığımız için kaçınılmaz durumları hafife almak ayrı bir komedi. Al işte TV'lerin birinde ağlanacak halimize güldüğümüz haberler. Bir grup kişiler bir mekanı kapatıp kumar oynuyorlar ve polis baskınında, acilen ağızlara yerleştirilen maskelerle yakalanıyorlar..
ÇOCUKLAR BİLE FARKINDA
Yaşadığımız hayat bir prova değil. Öncesi sonrası yok. Belki de hepimiz gökten "ZEMBİLLE" indik. Seçilmiş ruhlarız ve bize sunulan bu fırsatı değerlendirmek zorundayız. Ama kimin umurunda...Varsa yoksa egolar. Çocukların bile algısı bizden daha iyi. Onlar evde, büyükler marketlerde alış veriş kavgasında..
Yaşamın neresindeyiz ve nerde durdu, hatta dondu. Ekran görüntüsünün bir dosyasında kapalı kaldık sanki. Her sabah uyandığımızda bu da geçecek duygusu bile umut etmenin bir başka biçimi olsa gerek.
Yaşamın komedi tarafları olmasa hiç içinden çıkamayacağız. İşte Instagram hesabıma gelen mesajlardan bir kaçı;
"Filiz Hanım "Evde kal Türkiye" beni iyice batırdı. Zaten evde kalmıştım. Artık evlenme şansım hepten gitti" " Kayınvalidem tam bize gelmişti. Geldi biraz, her halde kalır bir yaz. İmdatttt" "Ablamın huysuzluğundan bıktım emlakçılar çalışıyor mu?"
YAŞAM BİR ZORUNLULUKTUR
Aslında komik bir halkımız var. Bardağın hangi tarafını gördüğümüz belli değil.
Hayat olgusu nedir diye düşünmenin ve tarifinin de sınırı yok. Herkes kendi yaşam biçimi ve yetişme kültürüne uygun bir algılama şekli var.. Sonsuz bir okyanusun bilmediğimiz kıyılarını tasvir etmek gibi bir şey. Yani herkes için farklıdır hayatın anlamı ne ararsan o'sundur.
Anlamak, hissetmektir, bencillikten uzak bir yerde kendin olmaktır, özünde olanı ortaya çıkarmaktır. Yaşam bir zorunluluktur gördüğünden, anladığından çok daha ötedir. Hayatın anlamı anlamsızlıklarında saklı, kendinden kaynaklanan bir anlamı yok. Her şey zıttı ile var olur. Fazla anlamlandırmaya gerek yok doğuyorsun, büyüyorsun, ölüyorsun mutlak bir yaşam yok, dünyadan silinip gidiyorsun. Var olmak ve varlığını genler aracılığıyla bir sonraki nesile aktarmak. Hayata yüklediğimiz diğer tüm anlamlar bizden kaynaklıdır ve bizim için hayatın anlamıdır. Hayatın kendisini bağlamaz. Yaşama mücadelesi ve hayatta kalabilme kavgası yeter. Yaşama anlam yüklemek, kişinin öz benliğiyle ilgili bir tefferuat. Kişinin kendisinin kattığı anlamdan başka bir anlamı yok hayatın...
Anladım ki Corona hepimizi filozof yaparak hayatımızdan çıkacak. Sana güle güle demeyi sabırsızlıkla bekliyoruz.