Sen yapamazsın

'Sen yapamazsın' sözü, pek çok ailede ebeveyn ile çocuğun arasında bir bağımlılık ilişkisi ve özgüven eksikliği yaratan, hayat beceriksizi yapan çok tehlikeli bir sözdür. Neden olmasın? Herkes yapabilir. Herkes öğrenebilir. Tabii iki koşulla: Birincisi, öğrenci azimli ve hevesli olacak. İkincisi, öğretmen öğretebilmek için her yolu deneyecek. Olmadı mı? (Eğer öğrenmenin önünde fiziksel bir engel yoksa) yeni yöntemler geliştirecek.
Ha, kimi sadece öğretildiği kadarını yapar, (Bunu da yapa yapa alışkanlık edinerek öğrenir, yani kas hafızasıyla) kimi üstad seviyesine kadar yükselir, kimi ise öğrendiği şeyle ilgili yeni yöntemler geliştirir. Hatta bir bakarsınız, işin felsefesini oluşturur. Sonuçta herkes (az da olsa) yapabilir. Yapamazsın sözü, bir zulümdür. Hele bir de önüne 'sen yapamazsın' eklenirse...
Geçenlerde bir seyahatimizde kapıları kayarak yana açılan bir otomobil kiraladık ve aynı hataya ben de düştüm. Arkadaşımın kapıyı kapatamadığını görünce seslendim. 'Dur! Sen yapamazsın!'
Aslında yapılacak şey son derece basit olsa da anlatması zordu. Kapı kolunun içindeki tetiğe basıp sonra da kapıyı sertçe kaydırmanız gerekiyordu. Ancak ben bunu, kapıyı kapattıktan sonra farkettim. Yapamayacak olan arkadaşım değil, anlatamayacak olan bendim. O kapıyı kapatmayı ben bilmiyordum, ellerim biliyordu. Yani otomatik yaptığım bir hareketti. Bu ne demek oluyor? Hareketi 'anlatabilecek kadar' iyi bilmiyordum. ' Sen yapamazsın.'demek, 'aslında ben de o kadar iyi bilmiyorum. Kurcalama da bana bırak. Anlatması yapmasından daha zor' demenin bir yoluydu.
Kendi gururumuzu kurtarmak adına birinin özgüvenine darbe indiriyorduk. Şimdi artık biliyorsunuz. Biri 'Sen yapamazsın' dediğinde kızmayın ve üzülmeyin. Gülümseyerek yanına gidin ve 'Sanırım tarif etmesi yapmasından daha zor, değil mi?' deyin, neler olacağına siz de şaşıracaksınız.
İzmir'den kısa kısa...
* İzmir'i butik müzecilik anlamında Türkiye'nin hatta dünyanın sayılı şehirleri arasına sokan Dr. Hakan Tartan, bu kez de Basmane'de 'Radyo ve Demokrasi Müzesi'ni hizmete açtı. Halit Kıvanç dahil pek çok ünlünün katıldığı açılışı sevgili meslekdaşım Seda Akgül sundu. Dünyada radyo müzeleri elbette var ancak demokrasi ile radyo kavramının ilk kez bir araya gelmesi açısından bu müzenin varlığı oldu . Açılışı gölgeleyen tek şey ise başkanın babasının vefatı oldu. Tartan, bu büyük acısına rağmen görevini yerine getirdi. Kendisine sabır, merhuma Allah'tan rahmet diliyorum.
* Ceren Ağca ve Dora dergisi öncülüğünde gerçekleştirilen Night Out Shopping etkinliğinin bu yılki teması, engelli kardeşlerimizdi. Bugüne özel İstanbul'dan gelen ünlüler, moda gösterileri, sokak konserleri, dernek tanıtımları ve kermeslerle, gece dolu dolu geçti. Alsancak bir şenlik alanına döndü. Siyasi anlamda kullanılan 'Yetmez ama evet' sözünü ben bugün burada ilk kez, bir etkinlik için kullanmak istiyorum. Nice şehirleri dünyaya tanıtan karnavallar oluyor. Bizim de dünya çapında bir karnavalımız niye yok? Ya da niye olmasın? Bu da bir başlangıç olsun...
* Yeni Asır çalışanları, yeni yıla 17 Aralık'ta Kaya Otel'de 'merhaba' dedi. Mikrop Hikmet'in döktürdüğü gecede Genel Yayın Yönetmeni'nden köşe yazarına herkes pistteydi. Aramızda kalsın, bazılarının yetenekleri şaşırtmadı değil...
Uykusuz her imza
Gülşah Elikbank, sadece Türkiye'nin tek tematik edebiyat otelinin sahibi değil, aynı zamanda da fantastik edebiyatın sayılı dişi kalemlerinden... İthaki Yayınları'ndan çıkan yeni romanı 'Uykusuzlar' ile rüya dünyasının kapılarını aralayıp içeri bakmamızı sağlayan ve romanı dört yıllık bir araştırma sonucu tamamlayan Elikbank, geçtiğimiz günlerde imza gününde okurları ile buluştu. İmza gününden hemen önce de Arma Kitap Kafe'de gazeteci -yazar dostları Namık Kuyumcu, Gökmen Küçüktaşdemir, Nuray Kaya ve Mehmet Kurt'u ağırlayan yazarla neşeli bir akşam geçirdik. Bu arada İdris Ağar'ın sahibi olduğu Arma Kitap Kafe'nin de yenilenen atmosferi ve başarılı mutfağı ile tüm sanat etkinlikleri için İzmir'e bir üs olarak kazandırıldığını görme şansım oldu. Bu vesileyle Arma'yı kutluyor, Uykusuzlar'a da rüyalarda bile görülemeyecek bir başarı diliyorum.
Bebekeş
Penelope Cruz, bugünlerde bebeğini emzirmenin bağımlısı olduğunu söylemiş ve vakti gelince bunu bırakmanın kendisi için zor olacağını da söylemiş. Bu size garip ya da komik gelebilir, gelmesin! Zira söylediği şey son derece bilimsel...
Kadın vücudu, bebek emzirme sonrası 'Oksitosin' adı verilen bir mutluluk hormonu üretiyor. Bu hormon çok yüksek miktarda bağımlılık yapıcı... Yani annenin fedakarlığı, uykusuz geceleri falan tamamıyla sevgiden değil, bir miktar da ihtiyaçtan kaynaklanıyor. Sanılanın aksine, bebek kadar annenin de ihtiyacından...
Yapılan araştırmalar, oksitosinin bağımlılık derecesini gözler önüne seriyor. Yeni doğum yapmış bir kobay faresini kokain bağımlısı yapıyorlar. (Vay Allahsız bilimadamlarına bak sen (!)) Fareyi bir labirente koyuyorlar. Labirentin iki çıkışı var. Çıkışlardan birinde kokain, diğerinde de yavrusu var. Tahmin edin bakalım ne oluyor? Fare her on gidişten birinde kokaini alıyor, dokuzunda gidip yavrusunu emziriyor (Yani oksitosini alıyor.) Çıkan sonuç şu: 'Emzirme eylemi, kokainden on kat güçlü bir bağımlılık kaynağı...
Anladınız mı şimdi Penelope Cruz'un halini? Bebekeş olmuş ünlü yıldız..