Reyting uğruna haberlerinde bile şiddet körükleyen, gazetelerin ana sayfalarına taşınan, halk arasında artık olağan sayılan şiddet aldı başını gidiyor.
Dün gazeteleri açtığımda boğazını kesip yol kenarına bırakan, boğazlayan, kurşunlayan, tecavüz eden manyakların kurbanı olan insanları yayınlıyordu gazeteler...
Sıradan hale gelmiş şiddet, her koldan yayılıyor ülkemizde, işin özü budur.
Sorumluların kenara çekilip izlediği, üç kuruş para için yaşadığı toplumu sattığı şiddet yüzünden, nefes alamaz, güven duyamaz olduk.
Şiddet sadece cihayet değil ki...
Trafikte, evde, bahçede, işyerinde bile var, insanın en mahrem olan özeline saldırı, artık kanıksanmış toplumda...
Hatta denilebilir ki, şiddet örneğini görmediğimiz gün, şaşkınlıktan küük dilimizi yutuyoruz, yine bir komplo arıyoruz.
Yani öyle bir içimize işlemiş, öyle bir sıralanlaşmış...
***
İnsanların birbirine saygısının kalmadığı, güven duymadığı, çıkarını kolladığı, mafyacılık oynadığı, geleneksel değerlerinden taviz verdiği bir dünyadan beslenir şiddet...
İlgi gördükçe sürekli palazlanır üstelik... Öyle bir güçlenir ki, kimse de önüne geçemez, engel olamaz.
Şiddetin ana kaynağıdır, bencillik...
"Önce ben" diyenler, şiddetle yaşar, şiddetle övünürler.
Bilginin yerle bir olduğu, insani değerlerin yok sayıldığı, sevginin öldürüldüğü bir ortam, şiddetin ilacıdır.
Ve biz ne yazık ki, adım adım, o dünyanın pencesine düşüyoruz.
Menfaat için ülkesini satan, çıkarı için en yakın arkadaşına kazık atan bir ruhsuzlur toplumuğu olduk, yaşıyoruz.
Bir futbol maçını bile birlmikte izlemekten yoksun, futbol medyasının holiganlığına kanan insanların, toplumun temeline indiği bir yüzyılı yaşıyoruz.
İnsan olmamız da, insanca yaşamamız da "enayilik" bu anlayışa göre...
Öyleyle buyrun şiddete... Bugün göz yumduğumuz şiddetin, gelecekte eşinizi, çocuklarınızı, torunlarınızı hedef alacağını da asla unutmayın.
Mücadele zor ve çetin... Ancak mutlu bir dünya için, bir kişi bile kazansanız, şiddet o ölçüde azalacaktır.
Saygın bir dünyada yaşamak, her insanın hakkı değil mi?
GÜNÜN SÖZÜ
Soyulduğu halde gülen adam hırsızdan bir şey çalmış demektir, boş yere üzülen ise kendi kendini soyar.
William Shakespeare
