Hayat, televizyon kanallarında yayınlanan diziler gibi karşıdan baktığımız bir süreç değil... Her canlının kaderi...
Benliğimiz, mücadele kimliğimiz, toplumsal aidiyetimiz aynı zamanda...
Bir toplum içinde yaşadığımızı düşünürsek, tekil düşünmenin de pek mümkün olmayacağı aşikar...
Öyle olsaydı, kimsenin bir mücadele azmi olmazdı, hedefi kalmazdı, tutanacak dalı bulunmazdı.
Toplumun yapısı, bireyin "ateşidir" işin özünde...
Ne kadar çok duyarlı olursa insan, toplum içinde bir yer edinir, iz bırakır.
Küçücük şeylerde değil, büyük adımlarla da...
Onun için, ekonomide büyük adımlar atmış ülkelerin, bu başarıyı insanıyla el ele birlikte süslediği de bir gerçek...
Sadece ekonomi değil, politik, spor ve sanat alanında da...
İşin özü, sorumluluk almakta... Sadece kendinin, ailenin değil, toplumsal hayatın ortaya koyduğu değerlerin de sorumluluğunu almak, ortak olmak...
SORUMLULUK ALMAK
Son günlerde, İzmir'in köklü spor kulüplerinden Karşıyaka'da işte böyle bir adım atılıyor. Küçük küçük başlayan ancak büyüyen adımlar bunlar...
Vatandaş sorumluluk alıyor. Yönetimin sürekli büyüyen borçlar nedeniyle tıkandığı bir dönemde, elini cebini atıyor; "Ben varım" diyor.
Taraftarlar ve eski futbolcular sorumluluğu üstüne alıyor ve kulübü batağa sürükleyen, aşağıya çeken, amatör kümeye kadar gidecek süreci ortadan kaldırmak için el ele veriyor. Aralarında para toplayıp yüz kızartıcı, puan sildiren gelişmelerden uzak tutmak için çaba gösteriyor.
Küçük adım ama umut verici adımlar bunlar...
Aslında bu ne zamandır ülkemizde görmek istediğimiz bir el birliğinin çarpıcı örneği...
Çünkü, karşıdan izlemekle, başkalarının becerisinden medet ummakla ayakta kalmak mümkün değil... Eğer takımın senin gönlünde yatan aslansa, ayağa kalması için el atmak da senin görevin...
SİLKİNME ZAMANI
Karşıyaka benim gönlümde yatan aslandır... Şimdi her gün önünden geçtiğimde, bir yıkıntı olan stadında hayatım geçti. Birçok başarısına tanık oldum Karşıyaka'nın... Hep gururlandım, başım dik bir çocukluk, gençlik yaşadım.
Ve şimdi Karşıyaka'mın boynu büyük hali, en çok beni üzüyor. Hatta Göztepeliyi de, Altaylıyı da, Altınordu'luyu da...
Çünkü bilirim ki, Karşıyaka'sız Göztepe'nin bir anlamı yok, Altay'ın da...
Bu dört İzmir takımının mücadele verdiği bir Süper Lig'i düşünsenize...
Taraftar kimliğiyle, İstanbul dükalığını sona erdirecek bir güce sahip olan Göztepe ve Karşıyaka'nın dünyaya asıl 'dünya derbisi'ni yaşatacağından hiç kuşkum yok...
Göztepe de benzer sorunları yaşadı...
Şimdi ayağa kalktı, şahlandı; Süper Lig'te sadece İzmir'e değil, Türkiye'ye örnek oluyor. İzmir'in gururu oldu.
Keza Altay da... O kötü günleri geride bıraktı, 1. Lige çıkmak için mücadele veriyor, üst sıralarda...
Şimdi aynı patlamayı Karşıyaka'dan bekliyorum. Taraftarı, eski futbolcuları ve duyarlı iş adamlarının desteğiyle, silkinecektir eminim...
Gazetem Yeni Asır'la hep yanlarında olacak.
Sözün özü, Karşıyakalı sorumluluk almayı sevdi, devamı gelecek.
