İzmir basınında üç büyük acı

Hayatın bir kalbi vardır bilir misiniz?
O yüreğimizin kabardığı, isyanımızın çoğaldığı, her şey üstümüze üstümüze düştüğünde ortaya çıkar 'Sakin ol, aydınlığın anahtarı sen de, yüreğinin sesini dinle" der. Geçen gün karamsarım. Fena halde canım sıkkın...
Yüreğim gelgitler çemberinde...Ne telefona bakasım var, ne de televizyona... Benim gibi, hayatın her sıkıntısına gülerek bakan biri için olağandışı bir durum bu...
İki nedeni var, biri can dostum Vecdi Altay'ın, diğeri de çok yakın tanımasam da, yaşama azmine hayran kaldığım Füsun Çağlar'ın amansız hastalıkla verdikleri mücadeleyi kaybetmeleri...
İkisi de başarılı birer gazeteciydi.

***
Hayatımın hep en müstesna köşesinde yerleşen bir gazeteci dostumun, Vecdi Altay'ın ani ölümü, yıktı beni.. Vecdi'nin o insana moral veren gülüşü geliyordu gözlerimin önüne... Onun, en sıkıntılı anımda, sıcacık ses tonuyla "Hadi gel bir çay içelim" daveti çınlıyordu kulaklarımda...
25 yıllık çok sağlam bir dostluk vardı aramızda... Birbirimizle sıkıntılarımızı paylaşır, fikirlerimizi çarpıştırır, yapmak istediklerimizi tartışırdık...
Kızı Ekin her şeyiydi, tüm amacı, umudu, geleceği... Başardı da, şimdi sevgili Ekin'in kimliğinde Vecdi Altay'ın gerçekçiliği, dürüstlüğü ve çalışkanlığı var.

***
Vecdi Altay, yürekli bir gazeteciydi, çok başarı sığdırdı hayatında... Yaptığı her çalışmanın toplum için olduğunu bilirdi...
Türkiye'de ilk kez çocuk gazetesi çıkardı, 'Kıpırdak'ı... Çocukların o saf yüreklerinin doğru bilinçlenmesi gerektiğine inanırdı. Çok çabaladı bunun için...
Sonra iki belediyede Bergama ve Karşıyaka'da çocuk kulüpleri kurdu...
Balkanlar'ın en büyük katliamı olan Srebrenica'nın gerçeklerini Türkiye'de gözler önüne seren önemli gazetecilerden biriydi. Bosna'ya gitti, birçok haber yaptı, fotoğraf çekti, açtığı sergilerde katliamın korkunç boyutlarını Türk insanına anlattı, bilinçlenmesini sağladı.
İnanılmaz Atatürkçüydü... Hayatını O'nun ilkeleriyle yönlendirdi. Ankara'ya gidemeyenler, görsünler diye Anıtkabir'den çektiği fotoğrafları, kent meydanlarında sergiledi, Türkiye'de benzersizdi yaptığı... Atatürk hakkında kitap yazdı.
Vecdi Altay'ı hayatımın sonuna dek özleyeceğim... Işıklar içinde uyu sevgili dostum...

***
ÖZEL BİR İNSANDI
Füsun Çağlar, İzmir'in başarılı, aktif, ödüllü bir gazetecisiydi.. Hepimizin çok yakından tanıdığı, yine İzmir basınının simge isimlerinden Enver Çağlar'ın biricik eşi...
Pırlantı gibi ikiz çocuklarının da annesi...
İzmir Ticaret Odası, Ege Bölgesi Sanayi Odası, İzmir Ticaret Borsası başta olmak üzere çok sayıda kurumun düzenlediği gazetecilik yarışmalarında ödüller kazanan, her haberi gündem olan Füsun Çağlar'la birlikte çalışma şansım olmadı ama bir dost ortamında tanıştım onunla eşimle birlikte...
Yıllardır mücadele ettiği rahatsızlığa dirençle karşı çıkışını o güleç yüzüyle anlatırken umut veriyordu çevresine... O kadar moralli ve coşkuluydu ki, sadece kendisine değil, çevresinde aynı durumda olan insanlara da moral verdiğini öğrendim o gün...
Onun sıcak gülüşü, hayata sevgisi, yüreğimi ısıtmıştı...

***
Hayat bu, acımasız sonla yüreğimizi kanatsa da Füsun'u, bize o akşam söylediği şu sözle hep hatırlayacağım yürekten:
"Ben gazeteciyim, gerçekleri yazmaktan korkmadığım gibi, bu sinsi hastalıkla da mücadeleyi hiç bırakmayacağım.
İnatçıyımdır." Eşinin bu savaşında ellerini hiç bırakmayan sevgili Enver'e ve yavrularına sabırlar diliyorum.
Işıklar içinde uyu sevgili Füsun. Dualarımız seninle...

***
Ve Barış Kudar... Tam yazımı sonlandırıp sayfa sekreteri arkadaşıma teslim etmiştim ki, bir acı haberle daha sarsıldım.
Sevgili Barış Kudar'ı da kaybetmişiz.
Facebook'u acar açmaz, Ergül ablanın (Satıç) paylaşımıyla sarsıldım, "35 yıllık dostum, arkadaşım, meslekdaşım Barış Kudar'ı kaybettik. Huzurla uyu canım arkadaşım." Barış Kudar başarılı bir ekonomi editörüydü, gazetecilik mesleğinin etkin bir ismiydi. Çok mütevazi ve özel bir insandı. Mekanı cennet olsun, ışıklar içinde uyusun.