Bir veli anlatıyor, ilkokul 2. sınıf öğrencisi oğlu, öğretmeni tarafından dikkat eksikliği şüphesi ile psikoloğa yönlendirilmiş. Orada yapılan testler sonucunda çocuğun üstün yetenekli olduğu anlaşılmış. Bir de, derslerde ilk on dakikadan sonra yeni bir şey öğrenemeyen çocuğun dikkatini vermek istemediği...
Türkiye'nin meşhur okullarından birine giden bu çocuğa, uyumsuz etiketi bu teşhisten çok önce vurulmuş.
Silmek mümkün olmayınca başka okullara gitmişler... 5. sınıfa kadar üç okul değiştirmek zorunda kalmış minik çocuk. Arkadaşları ile sosyal beceri problemleri çözülemeyen; normal çocuklarla aynı eğitime zorlanan üstün yetenekli oğlumuz gittikçe okuldan nefret eder hale gelmekte, ailesi ise belirsiz geleceği ve bugünkü mutsuzluğu için her geçen gün daha da kaygılanmakta, hatta çocuğunu normalleştirmeye çalışmakta. Özel okullarda dahi eğitim ve öğretim gereksinimlerine uygun bir program geliştirilememiş çünkü. Ve çocuğun mutsuzluğu ailenin öncelikli çözülmesi gereken sorunu haline gelmiş.
Diğer ülkelerde nasıl peki?
Avrupa'dan başlayacak olursak; mesela İngiltere'de eğitim, 1944 yılından beri öğrenci yeteneklerine göre farklılaştırılmış sisteme dayanır. Her çocuk potansiyelini geliştirir yani.
Almanya'da hem homojen hem de heterojen eğitim sistemi uygulanır özel yetenekli çocuklar için. Yani hem kaynaştırıcı hem de özel sınıflar şeklinde. Özellikle PISA sınavlarında iki üst yeterlilik düzeyinde kötü dereceler alınmasının ardından üstün zekalı çocukların eğitimine daha da önem verilmiştir. Kanunla bu çocuklara bireysel destek şart koşulmuştur bu ülkede.
İsviçre'de ise bütün kantonlar üstün yeteneklilerin eğitimini desteklemekte.
Daha uzaklarda ABD'de, her okul istediği eğitim modelini uygulamakta serbesttir. Ancak hangi eğitim modelini uygularsa uygulasın her okul üstün yeteneklileri tanılama ve uygun programı geliştirmek zorundadır.
Bunun dışında okula erken başlama, sınıf atlama, özel okullar hatta kampüsler gibi uygulamalar da görülmekte.
İsrail'in ise 50 yıldır üstün yetenekli çocuklara verdiği önemi bilmekteyiz.
Yetenekli çocukları yetiştirmede tüm dünyaya örnek olan ve bu konuda haklı bir ünü bulunan Enderun mektepleri de Osmanlı'nın uygulamalarındandır.
Hızla değişen dünyada varlığımızı sürdürebilmemiz hatta öncü olabilmemiz üstün yetenekli öğrencilerimizin eğitimi ile mümkün.
Ülkemizi bilim, teknoloji, sanat, siyaset vb alanlarda geliştirecek itici gücümüz bu çocuklarda. Yani, yetenekli öğrencilerin gereksinimlerine uygun şekilde eğitilmesi en hafif tabirle milli meselemizdir.
MUTSUZLUK SEBEBI
Bu çocukların potansiyellerini kullanabilmeleri, geliştirebilmeleri ve sosyal uyum kabiliyetlerini arttırabilmeleri eğitim sistemimizde üzerinde çalışmamız gereken en önemli konulardan olmalı. Dünyada söz sahibi olan ülkelerin işe, bu çocukların eğitimi ile başladığını söylemek abartı olmasa gerek. Ülkemizin geleceğini şekillendirecek hazinelerimiz olan bu çocukların okullardaki uyumsuzlukları ve gittikçe körelmeleri sadece onların değil tüm ülkenin mutsuzluk sebeplerindendir. Unutmayalım ki, eğitimde eşitlik adına her çocuğu aynı programa sokmak tüm öğrencilere adaletsizlik olacaktır. Özellikle üstün yetenekli olanlara... Ayrıca bu çocukların ihtiyaç duydukları eğitim verilemediğinde, ülkenin geleceğini de tehlikeye atmış oluruz.
