Çocukların tek tuşla istedikleri her bilgiye ulaşabildikleri günümüzde okullar ne işe yarar? Siz de öğrencilerinizden ya da çocuklarınızdan 'bu bilgiler ne işe yarayacak ki?' sorusunu sık sık duyar oldunuz mu? Hatta gün geçtikçe içinizden daha çok hak veriyor musunuz?... Siz de eğitim/öğretimin günümüz şartlarına çok da uygun olmadığını düşünenlerden misiniz?
Bir öğretmen öğrencisinin vurmalı çalgılardaki yeteneğini anlatıyor...
Çocuğun bu alanda belki de dahi olduğunu, tüm hayatını ritimle şekillendirdiğinden bahsediyor.
Derste bile ritim tutarak dinleyebilen bir çocuk bahsettiğimiz.
Ancak bu çocuk, matematik, fen bilgisi vb derslerde başarılı olamadığı için büyük bir başarısızlık duygusu ile birlikte özgüven kaybı yaşamakta...
Halbuki kendi yeteneği ile gurur duyup, onu geliştirmek için çalıştıkça hayattan aldığı doyum da artacaktı...
ÇOK SEY KAÇIRIYORUZ
Herkesin bir yeteneği olduğuna inananlardanım...
Bu yüzden eğitimin bireyselleştirilmesi gerektiğini düşünüyorum. Mümkün olduğuna da yürekten inanıyorum. Asıl inanmadığım ve yanlış bulduğum eğitimde eşitlik mottosunun çok yanlış anlaşılarak herkesten aynı öğrenme sonuçlarını beklemek... Bu şekilde devam ettikçe neleri kaybettiğimizin farkına varmalıyız önce. Bireyin harcanmış yaşamına sebep olacak; sonrasında topluma, ülkeye ve hatta dünyaya kaybettireceğiz.
Hepimizin bildiği Gauss günümüzde yaşasa matematiğe küser miydi acaba diye düşünürüm sık sık...
Muhtemelen öğretmenin öğrettiği gibi bir yöntem izlemeyeceği için matematikte başarısız sayılacak, dahi olduğunu kimse bilmeyecekti...
Mozart, Beethoven ya da Picasso da aileleri ile birlikte başarısızlıklarına üzülürlerdi değil mi günümüzde?
Önüne bentler yığdığınızda su akıp yolunu bulamıyor maalesef.
Eğitimin işi yollar açmak olmalıyken tam tersine olanın önüne engeller oluşturabiliyor artık.
O bentlerin arkasındaki sular ise öyle bir enerji biriktiriyor ki, taştığında büyük sel felaketleri kaçınılmaz oluyor.
Tek tuş ile bilgiye ulaşabilen çocuk bahsettiğimiz.
Üstelik internet ile gittikçe de bireyselleşmiş, kendi yeteneklerinin farkında olan. Erişimi de güçlü.
Öyleyse biz ne yapmalıyız?
Kişisel özelliklerini fark ettiğimiz çocukların merak duygularını besleyebiliyor muyuz?
Öncelikle sormamız gereken soru bu... Çocuk meraklı olmalı...
Öğretmen sadece merak duygusunu beslese bile o su akacaktır ...
ANALIZ YAPAN ÇOCUKLAR
Günümüz eğitim sisteminin fabrikaya adam yetiştirmek için kurgulandığını, o günün şartlarında belli davranış kalıplarının herkeste aynı olmasının gerektiğini söylemeye gerek yok sanırım. Ancak artık ihtiyaçlar çok değişti. Bilginin çağıldayarak aktığı günümüzde doğru veri toplama ve analiz yapmayı öğretebildiğimiz çocuklar yetiştirebilmeliyiz. Velilerin ve öğrencilerin en büyük kaygıları kariyer elbette.. Unutulmaması gereken konulardan birinin günümüzde kariyerlerin gittikçe akışkan hale geldiği. Bu ise yanılmayı hatta kandırılmayı beraberinde getirebiliyor. Doğru veri toplama ve analiz yeteneği bir çok faydasının yanında kariyer seçimlerinde de etkin olacak. Herkese aynı eğitim anlayışı üstün yetenekli öğrencilerimizi de zayıflatacak. Hatta eşitlik adına gözden çıkarılıp, eğitim hakları ihlal edilmiş olacak. Bu en basit tabirle çocuk hakları ihlali değil midir?
Sonuç olarak, günümüz eğitiminin 50 yıl geriden geldiğini söylemek çok da yanlış olmaz kanaatindeyim.
Farklı yeteneklere ihtiyacımızın daha da arttığı günümüzde yeteneklerin köreltilmediği, parlatıldığı bir eğitim sisteminin mümkün olduğuna inanıyor; sistem belirleyicilere bu konuda çok iş düştüğüne inanıyorum.
