Yaşam ustaları yetiştirmek...

Orta çağdan kalma bir resim, sınıf ortamını gösteriyor bizlere. Öğretmen kürsüde, öğrenciler daha aşağıda. Öğretmen anlatıyor, öğrencilerin bir kısmı dinliyor, bir kısmı aralarında konuşuyor, bir kısmı not tutuyor, bir kısmı da başka işlerle meşgul.
Günümüzdekine ne kadar çok benziyor değil mi? Orta çağdan günümüze aynı kalan ne var, eğitimden başka?
Hala sınıfa giren öğretmenin ders anlatıp çıkmasının, sonrasında sınav yapıp ölçme değerlendirmeyi tamamlayıp, ardından diğer konulara geçmesinin eğitim sanıldığı bir dünyadayız. Halbuki, yaşamın her alanında özellikle de teknolojide yaşanan değişim bizlere eğitimdeki yenilenmeyi de zorunlu kılmakta. Çünkü farklılaşan dünyada, aynı yöntemlerle eğitim vermek mümkün değil.
HAYAL EDEN ÇOCUKLAR
Günümüzde dünyanın birçok yerinde sürdürülen eğitim sistemi Endüstri1.0 ihtiyaçlarına göre dizayn edilmiş. Yani işgücünün önemli olduğu döneme uygun tasarlanmış. Günümüzde ise makinalaşmanın artmış olması, işgücünden daha çok hayal gücü gelişmiş bireylere ihtiyacı artırmış.
Milli Eğitim Bakanımız sayın Yusuf Tekin'in "Hayal eden çocuklar yetiştirmeyi hedefliyoruz" cümlesi bu çerçeveden bakıldığında daha da büyük önem arz ediyor. Şu an ortaokulda olan öğrencilerin yüzde 65'inin gelecekte yapacakları meslekleri henüz bilmiyoruz. Yani daha o meslekler oluşmamış bile.
Hal böyleyken onlar için yapılacak en büyük iyilik, ilgi alanlarını keşfetmelerini sağlayıp, hayal kurmalarına engel olmamak. Dijital değişim birçok alanda olduğu gibi eğitimde de önemli fırsatlar sunmakta bizlere. Bilgi aktarımı yöntemini değiştirdi en başta. Artık öğrenciler eksik kalan konuları evde videolardan tamamlayabiliyorlar.
Hatta anlamadıkları kısımlar için geri dönüp tekrar etme şansları var.Yani artık bilgiyi taşıyandan daha çok doğru bilgiye ulaşan değer kazanıyor.
ÖĞRENME HIZI FARKI
Öyleyse öğretmenin öğretmesi gereken de değişmeli.
Tam bu noktada müfredattaki dijital okuryazarlığı hatırlatmakta fayda var. Öğrenciye sistem okur yazarlığı ile dijital dünyadan en doğru şekilde faydalanması ve hatta teknolojiyi yönlendirmesi öğretilecek. Öğretmenin bilgiyi aktarırken her öğrencinin biricik olduğunu unutmaması bir başka önemli konu. Çünkü her öğrenci öğrenir. Ancak öğrenme hızı farklı olabilir.
Dar çerçeveye sıkıştırmadan çocuğun öğrenme hızına saygı duyarak nasıl eğitim verilecek?
Yeni müfredattaki farklılaştırılmış eğitim anlayışı ile artık bu da mümkün. Bu sayede kendi hızında öğrenmeyi gerçekleştiren öğrenci, potansiyelini de eksiksiz kullanma şansı elde edecek. Ayrıca tam öğrenmenin gerçekleşme ihtimali de artacak.
Hani hep temeli sağlam olsun deriz ya...İşte bu sağlam temel ancak tam öğrenme ile mümkün.Bir başka deyişle öğretimde boşluk olmamalı.
Çünkü bir sonraki konuyu o boşluk üzerine inşa edebilmemiz mümkün değil.İşte bu amaçla yine yeni müfredatta "Eğitim her yerde" denmiş. Çünkü orta çağdaki sınıf ortamı ile biz yetinsek bile yeni nesilin mutlu olmayacağı artık gün gibi ortada.
Artık herkes, her yerde, her yaşta yüksek standartlarda eğitim görebilmeli.
ELEŞTİREL BAKIŞ AÇISI
Ezberlemeyi değil, öğrenmeyi öğretmemiz gereken bir dönemdeyiz. Dijital dönüşüm sadece bilgiyi aktarma yollarını değil eğitime bakış açımızı da değiştirmekte.
Eğitim günümüzde kişiye özel ve veriye dayalı bir deneyime dönüşüyor. Yani artık elimizdeki muhteşem verilerle öğrenen gelişimini öğretmen, öğrenci ve velinin takip etmesi çok kolaylaştı.
Yeni müfredetta üst düzey düşünme becerilerine, analizsentez yeteneklerine, eleştirel bakış açısı kazandırmaya yer verilmesi bu yüzden çok kıymetli.
Sonuç olarak amacımız çok bilen değil, doğru bilgiye ulaşan, kendini geliştirerek değişime ayak uyduran, değişimi yöneten, alanında uzmanlaşan kişiler yetiştirmek olmalı.Yani eğitim sınav için değil ustalaşmak için olmalı.
En önemlisi de sanırım yaşamın ustası olmak.