Son günlerde tartışılan konuların başında başı boş sokak köpekleri geliyor. Bu konuyla ilgili defalarca yazdım. Ne insan ne de hayvan canı birbirinden daha önemsiz değil. Ben konuya kendi çevremden baktığımda sokakta yaşayan köpeklerin çoğu evcil gibiler. En azından bizim mahallede böyle. İnsanlar tarafından beslenen, sevgi gösterilen köpekler saldırgan da değil. Ancak bu her yerde geçerli değil. Mesela kışın insanların sokağa çıkmadığı soğuk memleketlerde sokak köpekleri açlıktan ve ilgisizlikten oldukça vahşileşebiliyor.
Bu da gerçekten büyük tehlike yaratabiliyor. Dolayısı ile bir düzenleme şart. Bu konuda toplumun uzlaşabileceği bir çözüme ulaşılacağına inancım tam.
NE DEMEK İSTEDİ?
Ama benim asıl değinmek istediğim konu bazı tehlike arz eden hayvan sahipleri.
Geçtiğimiz gün yasaklı ırk bir köpek, sokakta bir kediye saldırdı ve kediyi nefessiz bıraktı. Bakın sokak köpeği değil, üzerine basarak söylüyorum. Olayın görüntülerinde köpeğin sahibi "Bu iş böyle dayı" diyerek kendini savunmaya çalıştı.
Şimdi "Bu iş böyle" derken neyi kast etti bu insan kılıklı? "Bu köpeğin doğası böyle" mi, yoksa "Güçlü güçsüzü ezer"i mi? Bir insan hem yasaklı bir ırkı besleyip hem de bu cümlelerle kendini savunamaz.
O köpeğin nefessiz bıraktığı bir kedi değil de bir çocuk olsaydı mesela, hatta o kişinin çocuğu olsaydı? Kafamda pek çok soru! Böyle insanlar toplumda artmaya başladıkça robotların dünyayı ele geçirmesinden değil bu tür insan kılıklıların çoğalmasından daha çok korkuyorum...