Çocuğunuzu diğer ebeveyni ile birlikte büyütüyorsanız, onunla da bu sınırlar konusunda uzlaşmak zorundasınız. Bitiyor mu? Tabii ki hayır. Yol çetin, yol engellerle dolu. Her şeyden önce karşınızda pırıl pırıl zekası ve olanca sevimliliğiyle bu sınırları gevşetmek için çabalayan bir minik canavar var. Ve de o sınırların bekçiliğini yaparken, vazgeçmemiz gerekenler.
Mesela çocuk tabletiyle güzel güzel oyalanırken bir film açıp keyifle izleyebiliriz ama filmin ilk yarım saatinden sonra sınır gereği o tableti elinden aldığımızda, artık bizim de izleyecek bir filmimiz kalmaz!
Evet zor ama kimse de kolay demedi, değil mi? Zoru kolay kılmanın bilindik en eski ve en geçerli yolu doğru bilgiye ulaşmak.
Öyleyse gelsin uzman görüşümüz:
Uzman Klinik Psikolog Pırıl Bilger Özkaranfil'e göre, çocuğa sınır koymak konusunda iki temel sıkıntımız var:
1. Çocuğa nasıl sınır koyacaklarını bilememek 2. Sınır koyamamak Ve iki farklı yaklaşım ve sonuç:
* Kimi ebeveynler ''Amaaan sınır koysak ne olur, hiçbir şey değişmiyor" diyor * Kimi ebeveynler ise sınır koysa da işe yaramıyor.
Pırıl Bilger Özkaranfil
MUTLAK BİR GEREKLİLİK
Peki çocuklara nasıl sınır koymak gerekir? Nelere sınır koymak gerekir?
Klinik Psikolog Pırıl Bilger Özkaranfil, her şeyden önce sınır koymanın mutlak bir gereklilik olduğunun altını şu sözlerle çiziyor: "Öncelikle siz ebeveynler için sınır koymaya gerek yok gibi gözüken davranışlar bile aslında sınır koymak zorunda olduğunuz durumlardır. Örneğin; çocuğunuzun çantanızı izinsiz karıştırması doğru bir davranış değildir. Bu davranış ileride başkalarının da eşyalarını izinsiz almasına veya karıştırmasına, kişisel alana saygı duymamaya neden olabilmektedir." Sevgili uzmanımız burada çok önemli bir hatırlatmada bulunuyor ve her çocuğun biricikliğine, kendine has kişiliği ve mizacına dikkat çekiyor. "Bu yüzden her çocuk her davranışı yapmak zorunda değildir" diyerek, sınırları çizerken çocuğumuzun özelliklerini de dikkate almamız gerektiğini belirtiyor. Bir diğer önemli nokta da sınır koyarken ebeveynlerin hemfikir olması gerektiği. Aile üyelerinin tutarlı oluşu, çocuğun da sınırları konusunda tutarlı olmasını sağlıyor.
SİZİ BEZDİRMEYE ÇALIŞACAK ÇOK SAĞLAM DURMALISINIZ!
Psikolog Pırıl Bilger Özkaranfil, sınır ihlallerinin hiç de masum durumlar olmadığını ise şu sözlerle açıklıyor:
"Örneğin anne, çocuğun tablet ile oynamasına belli bir zaman dilimi içerisinde izin vermiştir. Çocuk bu sınıra karşı bir direnç göstererek ebeveyni bezdirmeye çalışır. Bezmiş olan ebeveyn, sınırı ihlal ederek çocuğa karşı otoritesini sarsarak çocuğun istediğini yapmıştır. Bunu gözlemleyen çocuk, ne zaman bir sınırı ihlal etmek istese aynı taktiği kullanarak otoriteye karşı direnç gösterecektir."
SINIRLARI OLMAYAN ÇOCUK HER ALANDA ZORLUK YAŞAR
Çocuğa hangi yaşlardan itibaren sınır konulmalı? Mümkünse doğar doğmaz! Evet yanlış okumadınız!
Psikolog Pırıl Bilger Özkaranfil, "Çocuklara doğdukları andan itibaren sınır koymaya başlamak gerekir. Emme saati, uyku saati, oyun saati, ders yapma, kişisel sınırlar, arkadaşlık ilişkileri, dışarı çıkma, eve gelme ve evden gitme zamanı, telefon, tablet oynama, anne baba yanında yatma gibi birçok konuda sınırlar konmalı ve bu sınırlar doğrultusunda kesin çizgiler belirlenmelidir" diyor ve ekliyor: "Sınırları olmayan çocuk sosyal ilişkilerinde, okulda, aile ortamında ve kişisel alanında zorluk yaşar. Sizler çocuğa sınır koyduğunuzda kötü ebeveyn değil, aksine güvenilir ve tutarlı ebeveyn olursunuz."
