Futbolla fazla haşır neşir olmadığımı tüm arkadaşlarım bilir. Çevremde kıran kırana savaş veren fanatikleri, çoğu zaman hayretle izlemişimdir.
Bu, benim kusurum mu? diye kendimi sorgulasam da, "zevkler ve renkler tartışılmaz" cümlesi benim tesellim olmuştur.
Kendimi temize çekmek mi yoksa, üzerimden yükü atmak mı desem, yorumu size bırakarak konumuza gelmek istiyorum.
YENİ ASIR ÖZLEMİ
İstanbul'da yaşamaya başladıktan sonra Yeni Asır günlerimi daha bir özlemle anar oldum.
İnsanın ana ve baba kucağını unutması mümkün değil. Hele bir dönem birlikte çalıştığım değerli hocam, Sayın Gürkan Ertaç, hayatımda belki bir nebze de olsa futbolu bana sevdiren kişidir. Ne zaman adı geçse saygı ve sevgiyle anarım.
Hayatın içinde yaşadığımız karmaşaların altında gizli çekişmelerin ana temasında yine paslaşma ve gol seslerini hepimiz duymasak da yaşadığımız sloganlardır.
Sürekli bir yarış halindeyiz. Kim kime ayak oyunları yapıyor, kim kimden daha iyi oynuyor ve kimin ayağından top çalacağız diye düşünürken birçok ilişkinin kaderi bizim yakın ve uzak paslaşmalarımızın çizdiği senaryoları ortaya çıkarıyor istemesek de.
HAYAT BİR OYUN
Bir arkadaşım boşanma arifesinde yakınıp duruyordu. Eşiyle arasında geçen savaşları anlattıkça düşünceler ve yaşananlar arasında senkronize olmuş olaylar, hayatın gerçek anlamda bir oyun olduğunu ispatlıyordu..
Arkadaşım, ben ona gösteririm.
Ona öyle şeyler yapacağım ki; hayatında böyle bir şey görmeyecek derken karşılıklı misilleme rövanşlarını çoktaaann başlattığının sinyallerini veriyordu.
YENİLGİ VE ÖFKE
Haklıyım, haksızsın, biliyorum, bilmiyorsun, sana ne, bana ne derken, bitmeyen bir oyunun içinde koşturup duruyoruz. Kimse kaybetmeyi kabul edemiyor.
Geri çekilerek oyun sahasını terk etmeyi kendine yakıştıramıyor.
Çünkü yenilgi öfke doğuruyor.
"Sıra bende, görür o" derken, yanlış bir takıntı içinde buluyoruz kendimizi. Oysa spor sağlıktır, dinçliktir, güzelliktir, iyi ilişkilerdir.
TERBİYE VE SAYGI
Neden maçın sonunda yenende yenilende centilmence el sıkışırlar hiç düşündünüz mü? Kim kimin ayağına bastığı da önemli değildir. Sonuç ne olursa olsun insani terbiye ve saygı denen bir şey vardır. Zafer ve yenilgi arasındaki kıl payı, maçı kazanan ve kaybeden de yine bizlerin olmasıdır. Roller değişebilir akılda kalan davranışlardır.
Bizi biz yapan ilişkilerimizdir.
Kızmadan, küsmeden, darılmadan bu dünyadan ayrılmak zorundayız. Yüz yıllardır tüm din kitaplarının ana temelinin sevgi ve saygı olduğunu ezberledik de, uygulamaya gelince elde var sıfır. Hepimiz biliyoruz ki, son yıllarda dünyada oynanan siyaset oyunlarında yine dünya insanı zarar görüyor.
Görüyoruz, hissediyoruz fakat önleyemiyoruz.
Evet arkadaşlar! Topun kimde olduğu önemli değil. Maçın sonucunda geride kırık kalp bırakmamışsak, ne mutlu bize. Haydi bakalım beş dakika maç molası.
Çaylar, kahveler bizden...
