Bugün yaklaşık bir buçuk milyona yakın çocuğumuz ilkokul birinci sınıfa başlıyor.
Bir o kadar yavrumuzun da okul öncesi eğitim kurumlarında öğrenime başlaması bekleniyor.
Çocuklarımız geleceğimizdir.
Sokaklarda cıvıl cıvıl yavruları gördükçe mutlu olurum. Genç nüfusumuz en büyük zenginliklerimizden biridir. Avrupa toplumları gittikçe yaşlanıyor.
Bizde de özellikle batı illerimizde doğum oranı ne yazık ki gittikçe düşmekte.
Tabii ki doğum oranı kadar, genç nüfusun eğitilmesi de önemli. Okullaşmada, fiziki mekanlarda hızlı bir artışımız var.
Öğretmen alımları da hep üst seviyededir.
Yani maddi durum her geçen gün iyiye gidiyor. Temennimiz eğitim öğretim kalitesinin de aynı seviyeyi tez zamanda yakalamasıdır.
Bugün yeni bir öğretim yılı başlayacak. Bu bana eski bir geleneğimizi hatırlattı: Amin Alayı.
OKULA BAŞLAMA
Cumhuriyet'ten önce ilkokul yerine mahalle mektebi veya sıbyan mektebi denen okullar vardı.
4-7 yaş arası çocuklar devam ederdi. Bu okula başlama sırasında bir tören yapılırdı. Buna "amin alayı" denirdi. Bu sırada ilahiler okunur, çocuklar da "amin" derdi, onun için bu isim verildi. Mehmet Akif'in "Amin Alayı" adlı şiiri böyle bir töreni anlatır.
Arıca bu törene "bed-i besmele" denir, besmeleye başlama anlamına gelir.
Okula başlayacak çocuğun ailesi bir gün önceden mektebin hocasına haber gönderirdi. Hoca da merasim günü çocukları sıraya dizer, öndekiler yüksek sesle ve koro halinde ilahiler okuyarak, arkadakiler de beyit aralarında "Amin!" diye bağırarak neşe içinde çocuğun evine gelirlerdi.
İstanbul'da oturan ailelerin okula başlayacak çocuğu törenden önce Eyüp Sultan'a götürerek birlikte dua etmeleri adetti.
RABBİ YESSİR
Amin alayı, sokaklarda bir müddet dolaştıktan sonra çocuğun evine gelir ve ilk ders orada verilmek suretiyle tören tamamlanmış olurdu. İlk derste hoca besmeleyi ve Rabbi Yessir duasını kelime kelime söyler, çocuk da bunları tekrarlardı.
Çocukların ilk öğrendiği dua olan "Rabbi Yessir" duası anlamıyla birlikte şöyledir: Rabbi yessir (Ya Rabbi kolaylaştır) Vela tüassir (zorlaştırma). Rabbi temmim bil hayr (Ya Rabbi başladığımız bütün işleri hayırla sonuçlandır ve tamam eyle).
Daha sonra hoca deftere alfabenin ilk iki harfini yazar, çocuğa da yazdırır, "Aferin, bugünkü dersimiz bu kadar!" derdi.
Sonunda dua edilir, okula başlayan çocuk misafirlerin ellerini öper ve kendisine çeşitli hediyeler verilirdi.
Amin alayları önemli bir pedagojik değer taşır, çocuklarda yeni giysiler ve hediyelerle okuma arzusu uyandırırdı. Bu işe dualarla başlamanın, inananlar için ayrı bir manevi değeri olurdu.
