Peygamber Efendimiz ve arkadaşı Hz. Ebu Bekir Sevr mağarasında 3 gün saklandıktan sonra Medine'ye doğru yola çıktılar. Yanlarındaki kılavuz, müşriklere yakalanmamak için işlek ve bilinen yollar yerine sarp dağ geçitleri ve çölleri tercih etmişti. Buna rağmen zaman zaman tehlikeler de yaşadılar. Mekkeliler Hz. Peygamberi ve arkadaşını yakalayana kişi başı 100 deve ödül koymuştu. Mekke'ye 120 kilometre mesafedeki bir yerde oturan Süraka iyi iz süren biriydi. Medine'ye gitmekte olan kutsal yolcuların haberini almış ve izlerini bulmuştu. Onları uzaktan takip etmeye başladı. Yolda iki defa atı tökezleyip düştü. Buna rağmen sonunda kazanacağı 200 veya 300 deveye sahibi olmak hırsı galip geldi ve takibe devam etti.
"ALLAH BİZİMLEDİR"
Onun çok yaklaştığını gören Hz. Ebubekir "Ey Allah'ın Resulü, şu gelen bize yetişecek!" diye endişeye kapılınca Allah Resulü, "Korkma, Allah bizimledir" ve "Allah'ım, onun şerrinden bizi koru!" diye dua etti. Bu sırada ayakları tekrar kumlara batan atı tökezleyip yere düşen Süraka, Hz. Peygamber'in Allah tarafından korunduğuna kanaat getirerek kendilerine bir zarar vermeyeceğini söyleyip özür diledi. Süraka onlara azık vermeyi teklif ettiyse de Hz. Peygamber kabul etmedi. Sadece olanları gizli tutmasını tembihledi ve bir dileği olup olmadığını sordu. O da ileride gerektiğinde kullanmak için kendisine bir emanname verilmesini istedi. Resulullah'ın talimatı üzerine Hz. Ebubekir bir belge yazıp Süraka'ya verdi. Geri dönen Süraka Hz. Peygamber'i aramak üzere yola çıkan başka takipçileri o çevrede kimseyi bulamadığını belirterek başka tarafa yönlendirdi. Aradan sekiz sene geçti. Peygamber Efendimiz Medine'de hakimiyetini kurdu. Çevredeki birçok yer fethedildi. Huneyn gazvesi başarıyla sonuçlandı. Ganimetler dağıtılmaktaydı. Huneyn ganimetlerinin dağıtıldığı Cirane'ye gelen Süraka, Hz. Peygambere yaklaşması esnasında ensardan korumalar tarafından engellenince elindeki emannameyi göstererek kendisini tanıttı. Allah Resulü o korkulu günün vefa ve iyilik günü olduğunu söyleyip yaklaşmasına izin verdi. Süraka da yanına gelip Müslüman oldu. Süraka o sırada Hz. Peygambere bir şeyler sormak istediğini, fakat aklına bir şey gelmediğini, sadece "Ey Allah'ın Resulü! Benim develerim için doldurduğum su yalağına başkasına ait kayıp bir deve dalsa onu sulamakla sevap elde etmiş olur muyum?" diye sorduğunda, onun da "Evet, insan veya hayvan can sahibi her varlığı su vermekte sevap vardır" buyurdu.
ŞEYMA MÜSLÜMAN OLDU
Şeyma Hz. Peygamberin sütkardeşi olup onun bakımı konusunda annesi Halime'ye yardımcı olmuştu. Hicretin sekizinci yılında Huneyn zaferi sonunda alınan esirler içinde Şeyma Hanım da vardı. Şeyma Allah Resulü'nün sütkardeşi olduğunu söyleyince huzura getirilmiş, aradan uzun yıllar geçtiği için kendisini tanıyamayan Allah Resulü buna dair bir kanıt isteyince ona vadide koyun otlattıkları sırada başparmağını ısırdığını belirterek ısırık izini göstermiş ve bazı hatıraları anlatmıştı. Bunun üzerine kendisini tanıyan Hz. Peygamber gözyaşlarını tutamadı, yerinden fırlayarak ayağa kalktı ve cübbesini yere sererek Şeyma'yı oturttu, anne ve babasını sordu, öldüklerini öğrenince dilerse kendi yanında kalabileceğini, dilerse kabilesine dönebileceğini belirtti. Şeyma Müslüman oldu ailesine dönmek istediğini söyledi. Hz. Peygamber Şeyma'ya kıymetli hediyeler, deve ve koyunlar verip uğurladı. (Yeni Siyer'den)
