Şimdi bu başlığı okuyunca 'insan kardeşinin etini yer mi hiç?' diye soracaksınız. Evet, biri hakkında yüzüne söylediğinde hoşlanmayacağı bir sözü arkasından konuşarak gıybet eden herkes din kardeşinin etini yer.
Günümüzde toplumu içten içe kemiren ve özellikle de işyerlerinde fitneye neden olan manevi bir hastalıktır gıybet, yani dedikodu...
Bütün günahlar gibi dedikodu da insanın nefsine hoş gelir. Faydalı bir sohbeti dinlerken veya okurken sıkılan insan, sıra dedikoduya geldiği zaman farkına varmadan bazen saatlerce bunu sürdürebilir.
Kur'an-ı Kerim'de ölü kardeşinin etini yemeye benzetilen gıybet ve 'kötü zan beslemek' ile ilgili ayette şöyle buyurulur:
"Ey iman edenler! Zannın birçoğundan sakının. Çünkü zannın bir kısmı günahtır. Birbirinizin kusurlarını ve mahremiyetlerini araştırmayın. Birbirinizin gıybetini yapmayın. Herhangi biriniz ölü kardeşinin etini yemekten hoşlanır mı? İşte bundan tiksindiniz!
Allah'a karşı gelmekten sakının.
Şüphesiz Allah tövbeyi çok kabul edendir, çok merhamet edendir.
(Hucurat Süresi 12. ayet)
ZİNA VE FAİZDEN TEHLİKELİ
İslam'da haram kabul edilen büyük günahlardan biri olan gıybet, öyle bir günahtır ki zina ve faizden daha tehlikelidir.
Çünkü zina eden kimsenin tevbesi kabul edilir. Fakat gıybet edenin durumu böyle değildir. Onun affedilmesi, öncelikle gıybeti edilen kimsenin affetmesine bağlıdır.
Eğer söylenen şey o kişi de yoksa iftira edilmiş olur ki, bu daha büyük günahtır.
Onun için haram kabul edilen gıybetten her Müslüman'ın uzak durması gerekir.
Gıybetin faiz ile mukayese edilmesine gelince; bilindiği gibi faiz çok kötülenen ve şiddetle yasaklanan bir günahtır.
Çünkü faizde haksız kazanç elde edilerek insana zarar verilmektedir. Gıybette ise bundan daha ağır bir cürüm işlenmekte, insanın manevi şahsiyetine, şeref, namus ve haysiyetine tecavüz edilmektedir. İslamiyet ise insana çok büyük değer verdiği için, onun manevi şahsiyetini malından üstün tutmaktadır. İşte bu yüzden Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed (s.a.v.): "Ribanın (faizin) en kötüsü, haksız yere müslümanın ırzını (manevi şahsiyetini) rencide etmektir." (Ebu Davud) buyurarak gıybetin faizden daha kötü bir günah olduğuna dikkat çekmektedir.
KİMSENİN GÜNAHINI ALMAYIN
Gıybet aynı zamanda Müslümanın yaptığı bütün hasenatı da silip atar. Yaptığı iyilikler ise gıybet ettiği kişinin amel defterine yazılır. Böylece insan sevmeyip gıybetini ettiği kişiye farkında olmadan iyilik etmiş olur. Şayet mahşer günü hasenatı yetmez de iflas ederse, bu sefer de alacaklılarının günahı gıybet eden kişiye yüklenir (Buhari, Müslim).
Din kardeşini bir günahından dolayı ayıplayanlara ise şu hadis-i şerif yeter : "Bir kimse din kardeşini bir günahı dolayısıyla ayıplarsa, ölmeden evvel mutlaka o günahı işler. Yani kardeşini bir ayıpla kınayan, o ayıp işi işlemeden ölmez!" [ Câmiu's-Sagîr, c. II, s. 161 ]
