Çocuk bilgisayar ekranının karşısında oyun oynarken adeta bir tarikat müridi gibi kendinden geçiyor. Tüm ruhsal dengesini yitirircesine 'yapmışştımmm, yaptımmm, yapıyorummmm' diye sayıklarken, son anda başaramayınca sinir krizlerine girerek ağlıyor.
Hiçbir insan evladının dayanamayacağı acılar içindeki çocuk krize girdiğinde, annesi olacak kadın bir taraftan kızının görüntülerini kameraya alıyor, diğer taraftan onu daha da tahrik edercesine sürekli kıkırdıyor.
Biz nerede seyrediyoruz bu görüntüleri? İnternette, facebook'ta... Çocuk adını vermek istemediğim bir bilgisayar oyununun her denemesinde aynı krize tutuluyor. Üst üste önce kendini kaybediyor, son aşamayı geçemeyince attığı çığlıklar izleyenlerin kalbini dağlıyor. Özgüvenini kazanmak için aile desteğine en fazla ihtiyaç duyduğu bir yaşta, 'başarısızlığı' anne eliyle alay konusu edilerek internetten dünyaya yayılıyor.
Çocuk annesinin kötü motivasyonu yüzünden kendini küçük düşmüş hissediyor. Küçüldükçe küçülüyor kendi gözünde ve tüm dünyayı bir rakip, hatta düşman gibi algılamaya başlıyor. Anası olacak kadın tarafından kışkırtılmanın da etkisiyle, hayatın üstesinden gelemeyişi büyük bir hınca dönüşüyor küçük kızın gözlerinde.
Daha yaşı bir elin parmaklarını geçmediği halde, kendisini dayısıyla kıyaslıyor yumurcak. Ardından saldırının yönü annenin üzerine kayıyor. Küçük kız sicim gibi gözyaşı dökerken, "Dayım güçlü. Sen bana güçlü yemekler yedirmiyorsun, ben o yüzden hafifim" diyerek bir teselli, onaylanma umut ediyor kırılan çocuk gururunca.
Ama annede nerede çocuk ruhundan anlayacak kafa! O üstüne üstüne gitmeyi ve kahkahalar atmayı sürdürüyor. Bir an önce çocuğu bilgisayarın pençesinden kurtarmak ve sakinleşmesini sağlamak yerine, oyunu tamamlayamayan kızına 'besmele çek, besmele çek' diyerek dinsel telkinde bulunuyor.
Yapamadıkça hıçkırıklara boğulan, sinir sistemi bozulduğu için kasılıp kalan evladının haline kıkırdayarak gülüyor kadın. Çocuğun yürek dayanmayacak çırpınışları ayyuka vardığında, annesi de zevkin doruğuna ulaşırcasına kıkırdamayı ve kamera kaydını sürdürüyor. İyice içerleyen çocuk, "Gülme! Çekme beni" diye yarım yamalak konuşmasıyla üzerine yürüyor annesinin. Ama o gülerek kayda devam ediyor.
HEP KIKIRDIYOR
Herkes çocuğun psikolojik tedaviye ihtiyacı olduğunu düşünüyor ama ilk önce odaya kapatılması gereken kişi anası. 4-5 yaşındaki çocuğu, bilgisayar bağımlısı olana dek oturtmuş o sandalyede. Radyasyon yayan bir aleti, biricik kızının dünyası haline getirmiş. Kim bilir, oynadığı oyunun tutsağına dönüşmesi için bilgisayar başında ne kadar çok zaman geçirmiştir.
Ve çocuğun yaşadığı ruhsal sarsıntıyı fark ederek önlem alması gereken bir anne bozuntusu, işi gücü bırakıp nasıl bir canavar yaratmaya çalıştığını kıkırdaya kıkırdaya cümle aleme ilan ediyor. İzlediği yolun yanlışlığından öylesine habersiz ki, yaptığı gülünesi bir marifetmiş gibi iç parçalayıcı görüntüleri eğlenelim diye internette yayıyor.
Çocuk hırs, hınç, özgüvensizlik, düşmanlık ve saldırganlık dürtüleriyle hayattaki rolüne hazırlanıyor. Sonra biz, 17 yaşında annesini doğramış elleri kelepçeli bir gencin, gazetede nefret dolu bakışlarına şaşırıp kalıyoruz. Şaşıracak ne var? O canavarlığın tohumlarını kendimiz ekiyoruz.
