Diagne'yi anlamak, anlatmak, övmek, yermek, 'onunla olmaz' veya 'gerçekten süper' demek o kadar zor ki. Belki de G.Saray tarihinin en ilginç transferlerinden biri.
Öyle işler yapıyor ki, şaşırıp kalıyorsunuz.
Aslında bu şaşkınlığımız yaptıklarından değil de yapamadıklarından kaynaklanıyor.
Ligin en çok gol atan oyuncusunun, oyunun belli bölümlerindeki güçsüz, tutuk, isteksiz hallerini bağdaştıramıyorsunuz. O topa nasıl vuramıyor, o pası nasıl atamıyor hatta ve hatta ayağını nasıl uzatamıyor anlayamıyorsunuz. Bu yüzden birileri dünkü maçın devre arasında yanınıza gelip "Maçın yıldızı Diagne olur" deseydi inanmazdınız elbet. Ama öyle oldu.
G.SARAY'A YAKIŞMIYOR
Diagne ilk yarıda öyle tuhaf, savruk ve acemice hareketler yaptı ki sosyal medyada bir anda Türkiye gündeminin ilk sırasına oturdu. Öyle ki bu yüzden ikinci penaltıda takım arkadaşları bile kendisine güvenmedi. Yalnız bu görüntülerin koskoca G.Saray'a hiç yakışmadığını belirtelim.
Hele hele Sinan Gümüş'ün mahalle maçı oynuyormuşcasına "Versene ya topumu" der gibi topa vurmaya çalışmasını anlamak mümkün değildi. Terim'in devreye girip şu işi çözmesi takımın bir daha bu görüntüyü vermemesi lazım. Neyse, o Diagne hem penaltıyı attı, hem de finali yaptı.
Üstüne üstlük "En çok gol atan yabancı" unvanını da kaptı. Yani Diagne G.Saray'ı neredeyse şampiyonluktan ederken belki de şampiyon yaptı.
Son söz: 3 puan, penaltı, kaçan goller, direkten dönenler. Öyle şeyler yaşandı ki bir 90 dakikaya nasıl sığdığını anlamak güç. Ama sanırım 70. dakikada yaşanan olay en fenası. Geçmiş olsun Emre Akbaba.
