Masal bu ya, soğuk bir Aralık ayında bir Aslan, bir Kartal, bir de Kanarya buluşmuş sohbet ediyormuş. Aslan kara kara düşünüyor, diğerleri ise başının üstünde kanat çırparak dalgasını geçiyormuş. Kanarya, cüsseli arkadaşının kulak hizasına kadar gelip önce bir kahkaha atmış. Sonra da "Yahu" demiş, ne safsın. "Kükrerim" diyorsun ama boş lafsın/ İki pençe atmışsın avına/Sonra da elinden kaçırmışsın. Kara Kartal durur mu? O da yanaşmış Aslan'a.
Bakmış Aslan'ın mecali yok, o da başlamış laflara. "Tutmuyor yaptığın dediklerinle/Alay konusu oldun yediklerinle/Cüssene bakıp övünme/Sonra çaresiz dövünme." Aslan daha da yıkılmış, kaybetmiş gücünü. Sanki hafife almış Ankara'nın gücünü...
ANLI ŞANLI YİGİDO
Aradan bir gün geçmiş. Bu kez Kanarya aynı halde. Ne konuşuyor ne de kanat çırpıyor. Bu kez Aslan ayakta, yüzünde de tebessüm.
Yelelerini sallayıp yanaşmış arkadaşına. "Yahu" demiş ne safsın/Zirveye uçarım sanmışsın/ Bu planla kolay iş mi o?/Karşındaki anlı şanlı Yiğido./ İkisinin de durumundan hayli keyiflenen Kara Kartal da hız kesmemiş tabii. Demiş, "Çok komiksin Kanarya, nasıl da "Yenerim" sandın./Üstelik beni unutup gelecek hafta da yandın./ Evden uzakta becerin yok kabul et/Havaya sokmuşlar seni nasıl her söze kandın?" Bu buluşmanın üzerinden saatler sonra ise durum tersine dönmüş. O havalı Kara Kartal gitmiş yerine karalar bağlamış Kartal gelmiş. Aslan karnını tuta tuta gülüyor, Kanarya da şoku biraz olsun atmış en azından şakıyor. Aslan pençeleriyle havayı dövüp "Yahu" demiş ne safsın/ Karnımı doyururum sanmışsın/ Bak değilmişsin bu alemin dayısı/ Boğazına takılmış iki iri kayısı." Kanarya da durur mu o da başlamış söze. "Çok komiksin be Kartal, Avcı iken av oldun/Kaçırdıklarınla kendi tüylerini yoldun/İşte sona erdi üstün gelme serisi/Bakalım nasıl geçecek maceranın gerisi?" Tam o esnada bir Yiğido çıkmış meydane/Hepsi utanmış sanki, bakıp da hallerine/"Çalım" ustası "Bay" dinlemiş teker teker/Anlam verememiş duyduğu bahanelere.
Demiş "Bazen paran vardır da ruhun yoksa ne fayda/Aramız çok açık biz yerdeyiz siz ayda/Ama gelin görün ki bu işler yürek işi/Makinist iş bilmezse tren nasıl gitsin rayda?" Sözün özü: Bu masallar bitmez, artarak devam eder/Kimi teselli bulur kimine düşer keder/ Hatadan ders almayana ne desek boş esasen/Onları sevenler de kendini eder heder...Aslan, Kartal ve Kanarya'nın durumu birbirinin benzeri. Takılsalar da vaziyetlerine üstün değil hiçbiri. Sonra bir Yiğido çıkmış meydane. Hepsi utanmış, bakıp da hallerine. Demiş ki: "Paran olsa da ruhun yoksa ne fayda/Makinist iş bilmezse tren nasıl gitsin ki rayda?"
