2016'nın Mart ayında kaybettiğimiz Hollandalı efsane Johan Cruyff, futbola dair literatüre geçmiş sayısız özlü söz armağan etmiştir. Cruyff'un "Sonuç olmadan kalite anlamsızdır.
Kalite olmadan alınan sonuçsa sıkıcı" sözü ise yeşil sahalarda yaşanan hadisenin özeti gibi. Bu sözün ilk bölümünü de ikinci bölümünü de Süper Lig'deki takımlarımıza uyarlamamız mümkün. Yani kaliteli kadrolarıyla çabalayan ancak istikrarı yakalayamayan takımlarımız olduğu gibi sıradan bir görüntü çizmesine rağmen kazanan ama tribünleri tatmin etmeyen ekiplerimiz de var.
Özellikle ligin ilk yarısında bu durumu fazlasıyla yaşadık. Ve her zaman olduğu gibi devre arası bir kez daha "Umut" sürecine dönüştü. Öyle ki bırakın kadro kalitesini normalleşmeye ihtiyacı olan takımlarımız bile var. Düşünün ki bir takımın beki bile yok. Düşünün ki bir takımın golcü yedeği yok, stoperi yok.
Üstelik herhangi bir mevkisinde 3, 5 alternatif varken.
TANIDIK İSİMLER
Ancak bildiğiniz mali durumlar çerçevesinde çoğu takımın "garantici" çabası da dikkat çekiyor. O yüzden transferde bilinen ve tanıdık isimler daha cazip geliyor. G.Saray'ın Onyekuru, Trabzon'un Badou Ndiaye, Sivas'ın Yasin Öztekin, Denizli'nin Onazi, Alanya'nın Mustafa Pektemek, Antalyaspor'un Podolski ve Sinan Gümüş hamleleri gibi yani. Beşiktaş'ın almayı başaramadığı Cenk Tosun ısrarında olduğu gibi yani. Misal F.Bahçe Falette yerine Kjaer'i almış olsaydı, taraftarları daha mutlu olacaktı.
Hatta ilk yarı transferlerinde de bunun örneklerine fazlasıyla rastlamak mümkün. Evet yeni arayışlar ve hamleler de var. Onların tesirini de uzun vadede özetlemek daha akılcı olur. İkinci yarının ilk haftasına gelince. Rakamlar aslında her şeyin kaldığımız yerden devam ettiğini gösteriyor.
İlk yarının son haftası kazanan 6 takım, ikinci yarının ilk haftası da kazanmayı sürdürdü.
Sıralamadaki ilk üçün yani Sivas, Başakşehir ve Trabzon'un diğerlerine göre fark yarattığını söylemeliyiz. Diğerleri de istikrar açısından dahil olabilirse zirve yarışı asıl o zaman çok acayip hale gelebilir.
