İtalya karşısında aldığımız 3 gollük kaybımıza üzüldük elbette... Bizim futbolcuların böyle durumlarda klasik "Önümüze bakacağız" lafından hareketle, Galler maçına odaklandık odaklanmasına da, Mbappe'li Fransa'yı Ronaldo'lu Portekiz'i ve Lewandowski'li Polonya'yı izleyince şu karşılaşmada fark yemelerinden pek korkuyordum doğrusu...
Şenol Hoca, İtalya maçının faturasını Merih ile Yusuf Yazıcı'ya çıkarmış ki, yerlerine Cengiz ve Kaan ile başladı... Başladık başlamasına da yine ürkektik. Yine birinci bölgeden çıkmakta zorlanıyorduk. Adamlar, İngiliz futbolundan örnekler sergilediler.
Topu kenarlara taşıdılar. Özellikle sol kanattan James, Ramsey ve Bale ile zor anlar yaşattılar Zeki'ye... Savunmamızın arkasına çapraz koşular yaparak topla buluştular, biraz beceriksizlik, biraz da şansımızla atlattık tehlikeleri... İlk yarı sonlarına doğru, biraz ısınır gibi olduk ve Cengiz ile Burak'ın şutlarıyla 'Takımımızda kıpırdanmalar başladı!' derken, müthiş bir çapraz koşu yapan Ramsey'den yedik golü. Kaan neden rakibe değil de topa bakıyor? Zeki neden kademede değil? diye sormalı ve kulaklarını çekilmeli her ikisinin de bence!
UMUTLARIMIZI GÖMDÜK
Karşılaşmanın ikinci yarısında Yusuf Yazıcı ve Merih Demiral'ı oyuna dahil ederek tekrardan fabrika ayarlarına döndü Şenol Hoca... Böylece hareketlendik biraz ama, Zeki penaltıyı yaptırınca, düştü gardımız!
Gareth Bale, topu dağlara taşlara gönderince umutlandık yine... İşte bu dakikadan sonra gerçek kimliğine bürünen Bizim Çocuklar, yüklendikçe yüklendiler Galler kalesine... Merih Demiral'ın şık kafa şutunu Galler kalecisi çıkarınca içimiz gitti. Roberts'ten gelen ikinci golle gömdük umutlarımızı Bakü'de! Yani; ensemiz karardı!
Yani; artık önümüze bakacağız!-
