Son dönemlerde pek çok kişinin dilinden düşürmediği söylem:
Pozitif düşünmek! Tamam pozitif düşüneyim de sadece benim düşünmemle olmuyor maalesef. Çok denedim. Ne zaman ıslık çalarak işe gelsem o gün işe geldiğime geleceğime pişman oluyorum.
Çocuklarımdan övgüyle bahsettiğim günün sonunda bir çatışma kaçınılmaz.
Son tatil planım savaşa kurban gitti...
Yani tabii bunlar pozitif düşündüğüm için olmuyor ama pozitif düşününce de her şey güllük gülistanlık hale gelmiyor.
AMAN KÖTÜYÜ ÇAĞIRMA!
En sinir olduğum söz, bir endişemden bahsederken "kötüyü çağırma" demeleri...
Ben çağırmıyorum ki. Kim bile isteye kötüyü çağırır ama insanın aklına da geliyor bazı ihtimaller. Kötü ihtimali düşünmeyince de "Sen saf mısın?" diyorlar! Bir karar verin düşüneyim mi düşünmeyeyim mi? Ayrıca herkes düşünceleri üzerinde bu kadar söz sahibi mi merak ediyorum. Davranışlarını kontrol edebilirsin ama aklına gelen düşünceleri maalesef kontrol edemiyorsun.
Çünkü düşünceler yaşanmışlıkların bir sonucu... Daha önce yaşadığın olumlu ya da olumsuz deneyimler hayata baktığın pencerenin ta kendisi.
Yazdıklarıma bakıp da karamsarlığı savunduğumu sanmayın! Demeye çalıştığım şey pozitif düşünmek her zaman söylendiği kadar kolay olmuyor... Ama durumu pozitife çevirmek mümkün.
Nasıl mı? Sizi bilmem ama benim için durum ve zamana göre değişiyor...
Genellikle gidemeyecek bile olsam seyahat planlayıp mutlu olma yolunu seçiyorum. Harita üzerinden ülke ülke gezip, otellere bakıyorum. Çünkü ben gidebilme ihtimalini bile seviyorum. Peki siz kendinizi nasıl mutlu ediyorsunuz?
