Engelleriyle pek çok şey başaran insanlar var. Bu cesur ve azimli insanların haberini yaparken hep "engel tanımadılar", "engelleri yok ettiler" gibi başlıklar atıyoruz. Evet içlerinden küçük bir kısmı yaşam hevesi ve azimle pek çok şeyi başarıyor.
Ancak bunun için hepimizden çok daha fazla çaba gösterdiklerini inkar edemeyiz. Peki biz onlar için ne yapabiliriz? Sonuçta hepimiz birer engelli adayıyız. Doğuştan bir engelimizin olmaması sonradan başımıza böyle bir şey gelmeyeceği anlamına gelmez. Aslında hepimiz bunu biliyoruz ama nedense hep "Benim başıma gelmez" diye düşünüyoruz.
2.5 MİLYON İŞİTME ENGELLİ
Bu konuyu durup dururken açmadım elbette...
Kendisi de 4 yaşında doktorunun verdiği yanlış ilaçla işitme yetisinin büyük kısmını kaybeden İşitme Engelliler Federasyonu Başkanı Muammer Ay, işitme engellilerin, toplumda karşılaştığı zorlukları ve beklentilerini anlatmış ve demiş ki, "Sağlık Bakanlığı
verilerine göre ülkemizde 2,5 milyonu aşkın işitme engelli bulunuyor.
İşaret dili bilmek bugün her alanda milyonlarca işitme engellinin kulağı olmak anlamına geliyor."
BAKANLIĞA BİR ÖNERİ
Bu konuşma benim aklıma bir proje getirdi.
Yabancı biriyle anlaşmak için yabancı dil öğreniyoruz da niçin işitme engelli bireylerle anlaşmak için işaret dili öğrenmeyelim?
Milli Eğitim Bakanlığı'na buradan bir çağrıda bulunmak isterim. Mesela ortaokul ya da lisede haftada bir saat işaret dili ve Braille alfabesi dersi verilse güzel olmaz mı? Böylelikle toplumda her birey engelli insanlarla anlaşabilirdi... En azından genel hatlarıyla bu dilleri bilsek çok güzel olmaz mı? Sadece haftada bir saat bile yeter. Toplumun büyük bölümü bilirse engellerin yüzde 50'si kendiliğinden ortadan kalkar.
