Son günlerin popüler bir tv kanalının program adı olmasına rağmen, yıllardır ağzımızdan düşmeyen bir cümledir 'kısmetse olur". Peki ya tersi olursa? Deliler gibi istediğimiz ve bizim olması için her gece rüyaya yattığımız, defalarca günde sekiz fincan kahve içip, sözde fal baktırdığımız, türbe yatır gezip adaklar adadığımız ve sonuçta elimizde patlayan bir balon misali yarı yolda kalan isteklerimize ne oluyor?
Son dönemlerde gündemden düşmeyen moda trendi dediğimiz, benim hala taşlarını kafamda tam oturtamadığım "kuantum düşünce tekniği" sloganlarına ne demeli. Bu konuda binbir kitap okumaya ve sorgulamaya devam ediyorum.
Sonuç alırsam sizinle paylaşacağıma söz veriyorum. 'EVRENE GÖNDER SANA DÖNER' Ya dönmezse? Yolda yolunu şaşırır başkasının kapısını çalarsa? Kısmetimi başkası kaptı diye dövünecek miyiz?
İşin komik tarafı; bizim ne isteklerimiz ne arzularımız bitiyor. Doyumsuz bir dünyaya gözümüzü açmışız VESSELAMMM.
Farkında olsaydık herhalde, doğar doğmaz önce bir güzel ebemizi pataklardık.
***
Şaka bir yana her şeyde "Allah'ın vardır bir bildiği" diyenlerden olduğum için, siz ister kadercilik ister teslimiyetçilik deyin.
Olmayınca olmuyor işte.
Uzunca bir süre gazetemizin yayın yönetmenliğini yapan, şimdi Atv Ankara Temsilciliği'nde görevine devam eden sevgili Şebnem Bursalı ile eskilere dayanan bir dostluğumuz olduğu için, paylaşmadan edemiyorum.
"Filiz'cim nasipse taaaa dünyanın öbür ucundan gelir seni bulur. Eğer kaderinde yoksa, binbir takla atsan, dibinde boy verse, nafile" demişti, aramızda geçen bir konu için.
Ben; nostalji meraklısı olduğum için ve serde koca bir hayatı geride bıraktığımdan mı nedir? Anılarıma çok bağlıyım.
Torbamdan çıkar çıkar bitiremiyorum..
Ömrüm, izin verdiği müddetçe "kısmet olursa" satırlarımı sizinle paylaşmaya devam edeceğim.
***
Çocukluğumdan beri, mikrofon merakım yüzünden başıma gelmeyen kalmadı. Annemin ütüsünün kordonunu söküp, spikerlik yapacağım diye kendimi kaptırıp tepe takla düşmelerimin sayısı bir hayli fazladır.
Hepimizin çocukluk çılgınlıkları meşhurdur biliriz. Yıllar sonra radyo ve tv mikrofonlarıyla haşır neşir olduğumda; "meğer nasipmiş" demiştim..
Ya, kara kalemle yazıp çizip, evin yeni boyanmış duvarlarını berbat etmemin, faturasının oklava olduğunu, her gece bilgisayarımın başına geçip yazılarımı karalarken gülümseyerek anımsıyorum. Bazı kısmetler dibimizde, bazıları erişemeyeceğimiz uzaklarda ve bizi bekler mi? O da bilinmez.
***
Hele ilk aşklar ne kadar önemlidir. Yüreğinizin ilk kıpırtıları için gelecek yıllara yayılan hayallerimizin kaçı gerçek oldu.
Annemin çok sevdiği arkadaşı Münevver teyzenin hostes olma hayalleri Aydınlı bir çiftçi ile evlenerek suya düştüğünden beri "kader " kelimesi yıllarca ağzından düşmemişti.. Biz gençleri "Boşa hayal kurmayın" diye azarlamaları hala kulaklarımda yankılanır...
***
İstanbul'da yaşamanın en güzel yanlarından biridir Boğaz'ı izleyerek şöyle keyifle kahvenizi yudumlarken kitabınızı okumak.
Geçen ay, tam heyecanlı bir şekilde, okuduğum satırların dibine dalmışken omuzumda bir çığlık "Filizcimmm !.. bu ne güzel bir tesadüf, seni gökte ararken yerde buldum" misali heyecanlı bir serzenişten sonra "Biliyor musun? Yıllar sonra ben Serdar'la evlendim" deyiverdi.
Eeeee nihayet diye düşünmeden edemedim. Sevgili arkadaşım Emel'in geride bıraktığı iki evlilik ve artık gerine gerine övünebilir sevgili kocası, Serdar'ın da, üç evliliğinden sonra, uzun bir hayat yolunun bir kavşağında yollarının birleşmesini de, hayatın bir cilvesi olarak düşünebiliriz.
On altı yaş rüyasının elli iki yaşında gerçekleşmesinin büyük rötarında bile bir nasip gizli galiba.
***
Ben kendi kaderimi kendim çizerim diyenlere "KOCA BİR YALAN" diye bağırasım geliyor.
Garip bir senaryonun oyuncuları olarak neyi oynadığımız belli değil. Hayatın içinde koşturup duruyoruz. Heyecanlarımız, isteklerimiz, arzularımız, hırslarımız egolarımız derken bir bakmışız yolun sonuna gelivermişiz.
***
Kabullenmek galiba epey zamanımızı alıyor. Kader, kısmet niyet , nasip diye diye parçalanıp duralım. İster kısa, ister kocaman bir hayatı, cevabını bulamadığımız sorularla tüketmiş oluyoruz.
Bugün galiba satırlarımızda fazla uzaklara gittik. Geriye dönmemiz zor alacak. Haydi bakalım rastgele.. Dönüş bile kısmet diyelim, yolumuza devam edelim. Mutlu hafta sonları arkadaşlar.
