Ve beş gündür beklenen an nihayet geldi... Bugün Türkiye'nin önemli bölümü hafta sonu tatilinde...
Bu mutlu çoğunlukta olamayanlar ise "Herkes evde dinlenirken ben niye işe gidiyorum arkadaş" diyor...
İşte bu yazı ikinci grup için...
Üzülmeyin, onların da siz çalışanlardan bir farkı yok...
Hatta belki bugün çalışsalardı daha bile mutlu olabilirlerdi...
Neden mi?
Çünkü, hayaller "tek başına" kurulur; gerçekler ise "kalabalıktır"...
Ve o kalabalıklar, hayalinize ortak olmayabilir!
Bugün çalışmayan ve uzaktan bakınca mutlu gözüken "kalabalıklar" neler yapıyor bakalım...
- Ayşe 5 gün boyunca dışarıda yapacakları kahvaltının hayalini kurmuştu. Uyandığında kocasına "Kahvaltıya nereye gidelim?" diye sordu cıvıltılı bir sesle... Ali yanıt verdi: "Mutfağa!"
- Berkecan sabah sabah spor salonuna koştu... Güzel günler falan umurunda değildi, "güzel kızlar" görmek istiyordu...
Fakat salonda her taraf erkeklerle doluydu...
- Mehmet işyerinde çok bunalmıştı... Biraz evde oturup kafasını dinlemek istiyordu. Hatta belki eşiyle bir kahve içip dertleşirdi. Hayallerinden, aynı anda çalışmaya başlayan çamaşır ve bulaşık makinelerinin sesiyle sıyrıldı. Makinelerin sesine karısının çığlığı eklendi: Sen benim yeni sildiğim yerlerden terlikle mi geçttiiinnnnn!
- Dün tartışmışlardı ve o bütün geceyi ağlayarak geçirmişti. Emre ise o gecenin sabahında, sosyal medyada gülücükle biten bir yazı paylaşmıştı. Nasıl yani onu kim mutlu ediyordu! Pelin, ojeli tırnaklarını kemiriyor ve bir yandan adamın sosyal medya hesabını moleküllerine ayırıyordu.
Tek tek inceleyecek ve bulacaktı. Kimdi o kadın!
- Neşeyle yola çıktılar. Deniz kenarında bir yere gidecek ve haftanın yorgunluğunu atacaklardı. Telefon çaldı. Arayan kayınvalidesiydi: 'Hayırsızlar.
Çayı demledim. Hadi çabuk bekliyorum' diyerek telefonu kapattı. Tarih kitapları, 3. Dünya Savaşı'nın bir telefonla başladığını yazacaktı!
- Yalnızlığın canı cehennemeydi. Canı hiçbir arkadaşı ile görüşmek istemiyordu. Zaten hepsi erkenden kalkıp bir yere gitmişti. Biri kahve, öteki deniz, beriki sineme keyfi diye fotoğraf paylaşıyordu. Hepsini öfkeyle "like" edip beğendi! Düşündü! Ne yapacaktı? Hemen sokağa çıktı. Gördüğü ilk kedinin fotoğrafını çekip, "felsefi" bir notla paylaştı: "Beni her istediğinde sevemezsin!" Karizmatik bir paylaşımın verdiği huzurla eve gidip pijamalarını giydi!
Evet gördünüz mü sevgili ikinci gruptakiler...
Bugün çalışıyor olmak o kadar da kötü değil...
Ama şimdi aranızda isyan edip, "Bugün hem çalışmıyorum hem de misler gibi geziyor, eğleniyorum, ne haber" diye nanik yapanlar çıkabilir...
Canınız sağolsun...
Hepimiz için gezin...
Fakat biz burada "mutsuz çoğunluğun" sesiyiz!
Maksat, depresyondakilere "çalışma" hevesi vermek...
Madem öyle, başlamak, bitirmenin yarısıysa, mesai ile geçen cumartesinin yarısı bitti!
Yarın gün, sizin gününüz...
Baktınız, "kalabalıklar" size ortak olmuyor, "yalnız" kurduğunuz hayallerinizi, bir Don Kişot gibi tek başına gerçekleştirin!
Hayal sizin, hayat sizin veee tatil sizin!
