Galatasaray'ın hatırladığım ilk şampiyonluğu 1986-1987 sezonundakidir.
Yani 14 yıl sonraki o meşhur şampiyonluk. O kadronun unutulmaz isimlerinden Cevad Prekazi, geçtiğimiz Mart ayında anılarını anlattığı "Prekazi vurdu, gol oldu" kitabının tanımında "Galatasaray'daki en önemli anım şampiyonluktu. O anı hayatımda hiç unutmayacağım" der. Bahsettiği tam da bu şampiyonluktur işte. Üstelik final mücadelesinde Eskişehir'e golü atanlardan biridir.
Cevad'a takımın bu sezonki şansı sorulduğunda ise aradaki 8 puana rağmen "Galatasaray'ın iyi takımı var ama iyi sonuçlar almakta zorlanıyor. Futbolda hiçbir şey belli olmaz. Galatasaray'ın hala şansı var" diye yorum yapar. G.Saray formasını sırtına geçirmiş bir futbolcu için bu cümleler öyle normal ki. Çünkü G.Saray, tarihi yaşamak kadar tarihin yazarı olmak demektir. O şampiyonluğun ardından 14 şampiyonluk daha gördüm. 1987-1988, 1992-1993, 1993-1994, 1996-1997, 1997-1998,
1998-1999, 1999-2000, 2001-2002,
2005-2006, 2007-2008, 2011-2012,
2012-2013, 2014-2015, 2017-2018.
Dünkü ile birlikte toplam 16 oldu.
UNUTULMAYACAK
Ancak sanırım bu şampiyonluk uzun süre unutulmayacak. Kazananın şampiyon olacağı maçın gergin geçmesini bekliyorduk ama bu kadarını beklemiyorduk. Her anında gerilim yaşanan, bol gollü olsa da tabelaya azı yansıyan, pozisyonları tartışmak için bir günün yetmeyeceği aksiyon filmlerine taş çıkaran "Hızlı ve öfkeli" bir yapımdı yeşil sahaya yansıyan. Galatasaray geçen sezonki gibi kulübün doğum tarihi olan 19.05 tarihinde şampiyonluğunu ilan etti. Tribünlerdeki pankartlar zaten bu sonun habercisi gibiydi. En çok da Terim'in UEFA Kupası öncesinde söylediği o sözler "Kazanacaksınız! Kazanmak için uğraşacaksınız" sözünün ne anlamlı olduğunu gördük bir kez daha. Gerçekten çok uğraştılar. Başakşehir'in de hakkını teslim edelim ama aslan payını elbette Aslan'a verelim. Selam sana şampiyon...
